Zasłonak zielony
_Fr_459023.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
zasłonak zielony |
| Nazwa systematyczna | |
| Cortinarius venetus (Fr.) Fr. Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 291 (1838) [1836-1838] | |
Zasłonak zielony (Cortinarius venetus (Fr.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1821 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus urbicus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu ten sam autor w 1838 r., przenosząc go do rodzaju Cortinarius[1].
- Agaricus raphanoides ß venetus Fr. 1821
- Agaricus venetus (Fr.) Fr. 1818
- Cortinarius venetus var. minor Kühner & Romagn. 1953
- Cortinarius venetus var. montanus M.M. Moser 1970
- Cortinarius venetus (Fr.) Fr. 1838 var. venetus
- Cortinarius venetus var. viridis Moënne-Locc. 2005
- Dermocybe veneta (Fr.) Ricken 1915
Nazwę polską nadał Andrzej Nespiak w 1975 r. Używał też nazwy zasłonak wątpliwy[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 1,5–7 cm, za młodu półkulisty, później kolejno łukowaty i płaski, w końcu płaski z tępym garbem lub lekko wklęsły. Powierzchnia pilśniowata, początkowo żółtozielona lub oliwkowa, potem oliwkowobrązowa. Brzeg jaśniejszy – oliwkowożółty, u młodych owocników połączony z trzonem resztkami żółtej zasnówki. Jest higrofaniczny[4].
Szerokie i szeroko do trzonu przyrośnięte, początkowo oliwkowozielone, później rdzawobrązowe. Ostrza jaśniejsze i jednolicie ubarwione[4].
Wysokość 3–8 cm, grubość 5–10 mm, walcowaty, w dolnej części maczugowaty, kruchy, u młodych okazów pełny i podłużnie pokryty siarkowożółtymi włókienkami, u starszych pusty i pokryty brązowymi włóknami, tylko podstawa trzonu pozostaje żółtozielona[4].
W stanie suchym białawy, w stanie wilgotnym oliwkowoszary Zapach rzodkiewkowy, smak cierpki[4]
Jajowate, prawie okrągłe, średnio brodawkowane, o rozmiarach 6–8 × 5,5–6 μm[5].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Znane są jego stanowiska w Europie i Kanadzie[6]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano tylko 2 stanowiska (w Górach Świętokrzyskich i w Zakopanem)[3].
Rośnie na ziemi w lasach, szczególnie pod jodłami, świerkami, sosnami, rzadziej pod bukami[7]. Owocniki tworzy od sierpnia do października[4].
Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]
Podobny jest zasłonak kutnerkowaty (Cortinarius cotoneus),. Również ma pilśniowaty kapelusz, ale jego kapelusz nie jest higrofaniczny, trzon co najwyżej maczugowaty, ale nie bulwiasty, nie posiada zielonkawych odcieni i jest większy[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2018-01-25]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2018-01-25]. (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f g Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
- ↑ Mycodb. Cortinarius venetuss. [dostęp 2018-01-19].
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2018-01-19].
- ↑ A.M.I.N.T. Cortinarius venetus. [dostęp 2018-01-25].