Zasada Petera
Zasada Petera (ang. Peter Principle) – zasada sformułowana w 1969 przez Laurence’a J. Petera odnosząca się w szczególności do organizacji typu biurokratycznego. Zgodnie z tą zasadą pracownicy awansują tak długo, aż znajdą się na poziomie, na którym nie są już kompetentni.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Zasada Petera brzmi: W organizacji hierarchicznej każdy awansuje aż do osiągnięcia własnego progu niekompetencji. Czasem używa się również zamiennie pojęcia progu kompetencji.
Logicznym następstwem Zasady Petera jest, że osoby na stanowiskach kierowniczych, którzy zajmują je przez dłuższy czas, są niekompetentne[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ The promotion curse. Updating the Peter principle. „The Economist”, s. 50, 22 June 2019.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- The Peter Principle: why things always go wrong by Dr. Laurence J. Peter and Raymond Hull. William Morrow & Company, Inc. New York 1969, 179 pages
- The Peter Principle by Dr. Laurence J. Peter and Raymond Hull, Pan Books 1970 ISBN 0-330-02519-8 (Dr Laurence J.Peter/Raymond Hull, Zasada Petera, wyd. Książka i Wiedza, 1973)
- Laurence J. Peter: Recepta Petera. Warszawa: Książka i Wiedza, 1975, s. 223.
- Alessandro Pluchino, et al. The Peter Principle Revisited: A Computational Study
- Laurence J. Peter: Plan Petera. Warszawa: Książka i Wiedza, 1979, Wydanie pierwsze, s. 208.