Zasada superpozycji
Zasada superpozycji mówi, że pole (siła) pochodzące od kilku źródeł jest wektorową sumą pól (sił), jakie wytwarza każde z tych źródeł. Spełniają ją, w dość dużym zakresie, pole elektromagnetyczne i pole grawitacyjne, a w konsekwencji siły pochodzące od nich, m.in. siła Coulomba.
Zasada superpozycji w mechanice[edytuj | edytuj kod]
Mówi ona, że w układzie liniowo sprężystym poddanym działaniu różnych obciążeń, ich skutki są sumą skutków wywołanych kolejnymi obciążeniami.
Zasada superpozycji w obwodach elektrycznych[edytuj | edytuj kod]
Zasada superpozycji w obwodach elektrycznych wyraża ich cechę addytywności:
- Odpowiedź obwodu elektrycznego lub jego gałęzi na kilka wymuszeń (pobudzeń) równa się sumie odpowiedzi (reakcji) na każde wymuszenie z osobna.
Obwód elektryczny pracujący w stanie ustalonym zgodnie z zasadą superpozycji nazywamy liniowym.
Zasada superpozycji dla fal[edytuj | edytuj kod]
Wypadkowe zaburzenie w dowolnym punkcie obszaru, do którego docierają dwie fale tego samego rodzaju, jest sumą algebraiczną zaburzeń wywołanych w tym punkcie przez każdą falę z osobna. Obie fale opuszczają obszar superpozycji (czyli nakładania się) niezmienione.
Konsekwencją zasady superpozycji fal jest interferencja fal.
Kontrprzykład[edytuj | edytuj kod]
Natężenie światła pochodzącego od kilku źródeł nie spełnia zasady superpozycji, ponieważ jest proporcjonalne do kwadratu pola elektrycznego:
gdzie to całkowite natężenie światła, natomiast jest natężeniem światła, a natężeniem pola elektrycznego wytwarzanego przez źródło 1 (2).
Rozumowanie to dotyczy tylko dwóch wiązek światła spójnych ze sobą, ale o różnej polaryzacji. Większość źródeł emituje światło niespójne dla którego uśrednione w czasie natężenie pola elektrycznego jest równe 0. Dla takiego światła
o czym można się przekonać włączając dwie takie same żarówki, zamiast jednej – natężenie światła zwiększa się wówczas dwukrotnie.
Opis matematyczny[edytuj | edytuj kod]
Niektóre wielkości fizyczne są opisane przez liniowe równania różniczkowe (np. dla pól elektromagnetycznych są to równania Maxwella i wynikające z niego równanie falowe), z czego wynika, że jak każde rozwiązanie liniowego równania różniczkowego muszą spełniać zasadę superpozycji.