Zatrwian tatarski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zatrwian tatarski
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

ołownicowate

Rodzaj

Goniolimon

Gatunek

zatrwian tatarski

Nazwa systematyczna
Goniolimon tataricum (L.) Boiss.
A. L. P. P. de Candolle, Prodr. 12:632. 1848
Synonimy
  • Limonium tataricum (L.) Mill.
  • Statice tatarica L.
Kwiaty

Zatrwian tatarski (Goniolimon tataricum) – gatunek rośliny należący do rodziny ołownicowatych. W języku polskim zwany jest zatrwianem tatarskim ze względu na dawną przynależność do rodzaju zatrwian Limonium. Obszar jego naturalnego występowania to Afryka Północna (Algieria, Tunezja), Azja (Kaukaz) i wschodnia i południowo-wschodnia Europa. Jest uprawiany w wielu krajach świata jako roślina ozdobna.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina o wysokości do 40 cm. Wytwarza bardzo dużo, drobnych, białoróżowych kwiatów zebranych w silnie rozgałęzione wiechowate kwiatostany. Kwitnie od czerwca do września. Liście duże, łopatkowate, zebrane w przyziemną rozetę.

Zastosowanie i uprawa[edytuj | edytuj kod]

Jest uprawiany jako roślina ozdobna, szczególnie nadaje się na kwiat cięty do wieńców, bukietów i innych kompozycji kwiatowych. W tym celu ścina się kwiatostany zaraz po rozkwitnięciu kwiatów. Uprawiany jest też na rabatach i w ogrodach skalnych.

Roślina łatwa w uprawie. Wymaga słonecznego stanowiska. Najlepiej rośnie na żyznej, przepuszczalnej, zasobnej w wapń i raczej suchej glebie. Rozmnaża się ją przez nasiona, które wysiewa się w kwietniu do rozsadnika lub wprost do gruntu. W sierpniu-wrześniu wysadza się na stałe miejsce. Zakwita następnego roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-07] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]