Zawada Książęca
50°09′15″N 18°15′29″E/50,154167 18,258056| Artykuł |
50°9′15″N 18°15′29″E |
|---|---|
| - błąd |
39 m |
| WD |
50°9'N, 18°15'E, 50°9'N, 18°15'E |
| - błąd |
2326 m |
| Odległość |
779 m |
| wieś | |
 Kościół pw. św Józefa Robotnika | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2007) |
816 |
| Strefa numeracyjna |
32 |
| Kod pocztowy |
47-442[1] |
| Tablice rejestracyjne |
SRC |
| SIMC |
0217662 |
Położenie na mapie gminy Nędza  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu raciborskiego  | |
| 50°09′15″N 18°15′29″E/50,154167 18,258056
| |
Zawada Książęca (niem. Herzoglich Zawada, 1937-1945 Rainfelde[2]) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie raciborskim, w gminie Nędza.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza niepewna wzmianka o Zawadzie Książęcej pochodzi według ks. Augustina Weltzla z 1493 roku[3]. Wieś miała karczmę oraz 2 chałupników i 35 zagrodników w 1724 roku[3]. Na początku XX wieku wieś liczyła 700 mieszkańców[3], należała wówczas do księcia von Ratibor[3].
Gmina starokatolicka[edytuj | edytuj kod]
W listopadzie 1871 roku kaznodzieja Paweł Kamiński pozyskał dla Kościoła starokatolickiego grupę wiernych wśród mieszkańców Zawady Książęcej, Łęgu oraz Ciechowic[4]. Placówka ta upadła jednak w październiku 1872 roku na skutek zaangażowania rzymskokatolickiego proboszcza jemielnickiego Karla Gratzy[5][6][7][8][9][10], działającego z upoważnienia księcia-biskupa wrocławskiego Heinricha Förstera[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1607 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. Nr 142, poz. 262)
- ↑ a b c d Anna Bindacz, Grzegorz Wawoczny, Z biegiem Suminy: atrakcje turystyczno-krajoznawcze gminy Nędza, Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW Grzegorz Wawoczny, 2005, s. 18, ISBN 83-89802-12-0, OCLC 833591999 [dostęp 2023-01-17].
- ↑ Paweł Kamiński. Nowa gmina Staro-Katolików. „Prawda : pismo poświęcone religii i nauce”, s. 6, 1 grudnia 1871. (pol.).
- ↑ Augustin Weltzel: Geschichte des Ratiborer Archipresbyterats. Ratibor: Im Selbstverlage des Verfassers, 1885, s. 380-383. (niem.).
- ↑ Z Górnego Śląska. „Katolik”, s. 2-4, 17.10.1872. Karol Miarka. (pol.).
- ↑ Z Górnego Śląska. „Katolik”, s. 5, 24.10.1872. Karol Miarka. (pol.).
- ↑ Z Górnego Śląska. „Katolik”, s. 6, 21.11.1872. Karol Miarka. (pol.).
- ↑ Charles Euler: Le Concile du Vatican et le mouvement anti-infaillibiliste en Allemagne: L'excommunication du chanoine Dr von Doellinger et sa déclaration en réponse. T. II. Paris: Sandoz & Fischbacker, 1874, s. 493-497. (fr.).
- ↑ Adolf Warzok: Czas na rozdrożach: wspomnienia. Opole: Instytut Śląski w Opolu, 1981, s. 21-22.
- ↑ Alfons Nowack: Lebensbilder schlesischer Priester. Breslau: Otto Borgmeyer, 1928, s. 154.
