Zbójnicka Dziura

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbójecka Dziura
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Tatry Zachodnie
Dolina Chochołowska

Właściciel

Skarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)

Długość

94 (100) m

Głębokość

9 m

Deniwelacja

9

Wysokość otworów

1143 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

127 m

Ekspozycja otworów

ku SE

Data odkrycia

znana od dawna

Kod

(nr inwentarzowy PIG) T.D-04.01

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zbójecka Dziura”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zbójecka Dziura”
Ziemia49°14′52″N 19°48′43″E/49,247686 19,811933

Zbójnicka Dziura[1] lub Zbójecka Dziura[2] (dawniej Jaskinia nad Zawiesistą, Olejarnia) – jaskinia w turni Olejarnia wznoszącej się nad Doliną Chochołowską w Tatrach Zachodnich[1][3].

Jaskinia jest położona na północny zachód od Wyżniej Bramy Chochołowskiej, we wschodnim stoku Olejarni[4]. Jej długość wynosi 94 metry[3] (100 metrów[5]), deniwelacja 9 metrów[6]. Wejście do niej znajduje się na wysokości 1143 metrów n.p.m.[2]

Turnia Olejarnia w Dolinie Chochołowskiej

Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]

Jaskinię stanowi ciąg zaczynający się w otworze wejściowym a kończący w obszernej sali. Na początku jest to prosty, poziomy korytarz o długości 25 metrów. Na jego końcu odgałęzia się korytarzyk biegnący w prawo do salki, z której z kolei biegną dwa korytarze (odchodzą tu w bok, odkryte w 1959 roku, dwa ciągi, z których jeden prowadzi do studzienki, a drugi do niewielkiej salki) łączące się dalej w końcowej sali[7].

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia jest prawdopodobnie dawnym przepływem Chochołowskiego Potoku, chociaż obecnie drugi wylot jest zasypany.

Można w niej spotkać nacieki grzybkowe. Rosną w niej mchy, paprocie i wątrobowce[5].

Gotfryd Ossowski napisał w 1883 roku, że znaleziono w niej kości niedźwiedzia i jelenia.

Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia znana była od dawna. Pierwszy opisał ją Gotfryd Ossowski w 1883 roku.

W kwietniu 1959 roku Władysław Habil i Stanisław Wójcik odkryli w niej szczelinowy korytarz i dwie salki.

Jaskinię zmierzyli w kwietniu 2004 roku J. Nowak i J. Ślusarczyk[6][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, s. 1401. ISBN 83-7104-009-1.
  2. a b Zbójecka Dziura. Polska Strona Taternictwa Jaskiniowego pod patronatem KTJ PZA. [dostęp 2016-02-13].
  3. a b Jaskinie Tatr [online], 17 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-17].
  4. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 98. ISBN 83-909352-2-8.
  5. a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-16].
  6. a b Jaskinie – kwartalnik Polskiego Związku Alpinizmu. Nr 3 (36)/2004. ISSN 1234-4346
  7. Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie Doliny Chochołowskiej i dolinek reglowych, Grodzicki J. (red.), PTPNoZ, Warszawa 1991, ISBN 83-00-03525-7