Zbiór ekstremalnie niemierzalny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zbiór ekstremalnie niemierzalnypatologiczny w sensie miary podzbiór przestrzeni euklidesowej (dowolnego wymiaru). Definiuje się go jako taki zbiór, który sam ani jego dopełnienie nie zawiera podzbioru mierzalnego o dodatniej mierze Lebesgue’a; równoważnie: miara wewnętrzna Lebesgue’a tego zbioru i jego dopełnienia jest równa zeru.

Niemierzalność[edytuj | edytuj kod]

Zbiór ekstremalnie niemierzalny jest niemierzalny. Istotnie, założenie, że jest mierzalny, pociągałoby mierzalność z definicji zarówno jak i byłyby wtedy zbiorami miary Lebesgue’a zero, co oznaczałoby, że cała przestrzeń euklidesowa byłaby zbiorem miary Lebesgue’a zero.

Przykłady[edytuj | edytuj kod]

  • Niech będzie liczbą niewymierną, zaś oraz Relacja zdefiniowana wzorem jest relacją równoważności na prostej. Niech będzie zbiorem zawierającym po jednym elemencie z każdej klasy abstrakcji relacji Wówczas zbiór jest ekstremalnie niemierzalnym podzbiorem prostej.
  • Niech będzie nieciągłą funkcją addytywną. Zbiór dla dowolnych jest wtedy ekstremalnie niemierzalnym podzbiorem przestrzeni

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marek Kuczma: An Introduction to the Theory of Functional Equations and Inequalities: Cauchy’s Equation and Jensen’s Inequality, second edition. Basel: Bikrhauser, 2009. ISBN 978-3-7643-8748-8.