Zbigniew Dydek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Dydek
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1923
Brzozów

Data śmierci

16 grudnia 1991

Poseł V kadencji Sejmu PRL
Okres

od 1 czerwca 1969
do 15 lutego 1972

Przynależność polityczna

Stronnictwo Demokratyczne

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Krzyż Walecznych (1943–1989) Krzyż Walecznych (1943–1989) Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945”

Zbigniew Roman Dydek (ur. 9 sierpnia 1923 w Brzozowie, zm. 16 grudnia 1991) – polski działacz społeczny i polityczny związany z Podkarpaciem, poseł na Sejm PRL V kadencji (1969–1972).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Stanisława (1889–1966, sędziego, wiceprezesa sądu wojewódzkiego[1]) i Józefy (1887–1940[2]). W czasie II wojny światowej walczył w partyzantce na Podkarpaciu. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Brzozowie z 1945. Po zakończeniu działań wojennych pracował m.in. w Banku Rolnym oraz Państwowej Komunikacji Samochodowej. Kształcił się na studiach prawniczych. W 1948 przystąpił do Stronnictwa Demokratycznego. Był sekretarzem Towarzystwa Naukowego w Rzeszowie (1959–1962)[3]. Od 1961 od 1969 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Rzeszowie. W latach 1966–1971 był przewodniczącym, a następnie do 1973 sekretarzem Wojewódzkiego Komitetu SD w Rzeszowie; w 1972 zasiadł w Centralnej Komisji Rewizyjnej partii.

W 1969 został dyrektorem Oddziału Wojewódzkiego Powszechnej Kasy Oszczędności. W tym samym roku uzyskał mandat posła na Sejm z okręgu Krosno. Zasiadał w Komisjach Budownictwa i Gospodarki Komunalnej oraz Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów. Po odejściu z pracy parlamentarnej objął funkcję wicedyrektora Muzeum Okręgowego w Rzeszowie. W latach 80. organizował w Rzeszowie Obywatelski Komitet Ocalenia Narodowego, był też wiceprezesem tamtejszej Rady Miejskiej Patriotycznego Ruch Odrodzenia Narodowego.

Grobowiec Zbigniewa i Władysławy Dydków

Odznaczony Krzyżem Walecznych (dwukrotnie), Medalem za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, a także Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[4]. Pochowany na cmentarzu Wilkowyja w Rzeszowie[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]