Zbigniew Greń

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Greń
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

5 maja 1954
Brenna

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: filologia słowiańska, językoznawstwo polonistyczne i slawistyczne
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1985

Habilitacja

19 grudnia 1994

Profesura

5 marca 2002[1]

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk
Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Zbigniew Florian Greń (ur. 5 maja 1954 w Brennej[2]) – polski językoznawca, prof. dr hab., dyrektor Instytutu Slawistyki PAN w latach 1999–2007.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1974 rozpoczął studia bohemistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, już w czasie studiów współpracował w opracowaniu Karpackiego Atlasu dialektologicznego. W 1979 obronił pracę magisterską Pojęcie „chcieć” w językach słowiańskich napisaną pod kierunkiem Alfreda Zaręby. Następnie odbył staż asystencki i studia doktoranckie na macierzystej uczelni[2]. Od 1983 do 2012 pracował w Instytucie Słowianoznawstwa Polskiej Akademii Nauk (od 1992 pod nazwą Instytut Slawistyki PAN). W 1985 obronił na UJ pracę doktorską Studia nad staroczeskim przekładem biblijnym z Biblioteki Śląskiej napisaną pod kierunkiem Teresy Zofii Orłoś (rozprawę wydano drukiem jako Nowy Testament cieszyński i Prorocy cieszyńscy. Analiza językowa staroczeskiego przekładu). W 1986 uzyskał stanowisko adiunkta. W 1994 uzyskał w IS PAN stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Semantyka i składnia czasowników oznaczających akty mowy w języku czeskim i polskim. W 1995 uzyskał stanowisko docenta. Od 1996 do 1999 był wicedyrektorem, od 1999 do 2007 dyrektorem Instytutu. W 2002 tytuł profesora[2].

Od 2002 pracował równocześnie w Instytucie Slawistyki Zachodniej i Południowej na Wydziale Polonistyki UW, w 2009 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego[2]. W latach 2005–2012 był prodziekanem, od 2012 dziekanem Wydziału Polonistyki UW[2].

Zajmuje się socjolingwistyką i etnolingwistyką, bohemistyką i śląskoznawstwem[2].

Jest członkiem Komitetu Słowianoznawstwa Polskiej Akademii Nauk, od 2020 jego przewodniczącym[3], od 2019 sekretarzem naukowym Polsko-Czeskiego Towarzystwa Naukowego[2]. W 2001 został członkiem korespondentem[4], w 2007 członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[5].

W 2004 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[6].

Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik górali polskich na Bukowinie (2008, z H. Krasowską)[7]
  • Tradycja i współczesność w językowym i kulturowym obrazie świata na Śląsku Cieszyńskim (2004)[8]
  • Śląsk Cieszyński. Dziedzictwo językowe (2000)[8]
  • Semantyka i składnia czasowników oznaczających akty mowy w języku polskim i czeskim (1994)[8]
  • Nowy Testament cieszyński i Prorocy cieszyńscy. Analiza językowa staroczeskiego przekładu (1987)[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Prof. dr hab. Zbigniew Florian Greń, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-07-22].[martwy link]
  2. ↑ a b c d e f g Poczet dziekanów Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego wraz z kroniką zdarzeń 1915-2018, wyd. UW, Warszawa 2019, s. 221-222
  3. ↑ Komitet Słowianoznawstwa PAN
  4. ↑ Spis członków Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (stan na 31 sierpnia 2002 r.). [dostęp 2021-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 czerwca 2021)].
  5. ↑ Sprawozdania z działalności Towarzystwa. Sprawozdanie Sekretarza Generalnego. [dostęp 2021-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-22)].
  6. ↑ M.P. z 2005 r. nr 8, poz. 127
  7. ↑ Słownik górali polskich na Bukowinie [online], Karpaccy.pl, 27 lutego 2009 [dostęp 2020-09-02] (pol.).
  8. ↑ a b c d ZBIGNIEW GREŃ - Katedra Lingwistyki Kulturowej i Socjolingwistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego [online], www.klks.polonistyka.uj.edu.pl [dostęp 2020-09-02].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zbigniew_Greń&oldid=70902643”