Zbigniew Juszczak (ur. 1946)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Juszczak
Data i miejsce urodzenia

8 września 1946
Poznań

Wzrost

170 cm

Informacje klubowe
Klub

Grunwald Poznań
AZS Politechnika Pocztowiec Poznań

Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1966–1975  Polska 88 (11)

Zbigniew Juszczak (ur. 8 września 1946 w Poznaniu) – polski hokeista na trawie, olimpijczyk.

Syn Jana i Heleny z Rybarczyków, ukończył Zasadniczą Szkołę Budowlaną w Poznaniu, uzyskując zawód blacharza-dekarza, w którym pracował po zakończeniu kariery sportowej. Bronił barw dwóch poznańskich klubów, Grunwaldu i Pocztowca; z oboma sięgał po mistrzostwo Polski (z Grunwaldem w 1966, z Pocztowcem w 1979 jako kapitan). Ma na koncie również Puchar Polski na 50-lecie Polskiego Związku Hokeja na Trawie (z Pocztowcem).

W latach 1966–1975 wystąpił w 88 meczach reprezentacji narodowej, strzelając 11 bramek. Uchodził za znakomitego technika i lidera zespołu, w 1972 w plebiscycie Polskiego Związku Hokeja na Trawie otrzymał tytuł najlepszego polskiego zawodnika. Wraz z zespołem narodowym uczestniczył w wielu imprezach międzynarodowych, m.in. finałach mistrzostw świata (1975) i finałach mistrzostw Europy (1970, 1974). Grał także na igrzyskach olimpijskich w Monachium w 1972, na których Polska zajęła 11. miejsce.

Otrzymał tytuł "Zasłużonego Mistrza Sportu". Z małżeństwa z Marią Miszczuk ma dwóch synów (Dariusza i Macieja), którzy również uprawiali hokej, oraz córkę (Martę). Bramki Grunwaldu Poznań bronił jego brat Edward.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]