Zbigniew Karpiński
Ten artykuł od 2012-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 17 kwietnia 1906 Sankt Petersburg | |
Data i miejsce śmierci | 29 marca 1983 Warszawa | |
Uczelnia | Politechnika Warszawska |
Zbigniew Karpiński (ur. 17 kwietnia 1906 w Sankt Petersburgu, zm. 29 marca 1983 w Warszawie) – polski architekt.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1937 ukończył studia na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Architektury. Jeszcze w czasie studiów pracował dwa lata w pracowni Bohdana Pniewskiego. Przed wojną wziął udział w wielu konkursach architektonicznych, uzyskując nagrody i wyróżnienia za:
- Sądy w Gdyni (z T. Sieczkowskim, R. Sołtyńskim, 1934, I nagroda)
- Ośrodek Wychowania Fizycznego w Warszawie (z Maciejem Nowickim, 1939)
- Ratusz w Bydgoszczy
- Port Lotniczy na warszawskim lotnisku Gocław i inne.
Do wybuchu wojny pracował jako asystent na Wydziale Architektury.
W 1945 rozpoczął pracę w Biurze Odbudowy Stolicy. Zaprojektował blok Marszałkowska-Wilcza-Krucza oraz wiele budynków biur i urzędów państwowych, szczególnie w rejonie tzw. dzielnicy ministerstw (ul. Krucza), m.in.:
- Metalexport, ul. Mokotowska, współautor: Tadeusz Zieliński
- Polimexu i Elektrimu, ul. Czackiego.
W 1955 wraz z J. Kowarskim wygrał konkurs na Ambasadę Polską w Pekinie. W 1958 uzyskał I nagrodę ex aequo w konkursie na zabudowę Ściany Wschodniej w Warszawie, tj. zabudowy wschodniej strony ulicy Marszałkowskiej, pomiędzy Alejami Jerozolimskimi a ulicą Świętokrzyską. Od 1960 był generalnym projektantem i wraz z zespołem w latach 1962-1969 zrealizował nową wersję tego projektu. Za projekt i realizację Ściany Wschodniej w 1971 otrzymał Nagrodę Ministra Budownictwa, a w 1972 indywidualną Nagrodę Państwową I stopnia w dziedzinie techniki.
Od 1938 Zbigniew Karpiński prowadził zajęcia z projektowania na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej i w 1966 został profesorem, a w latach 1971-1973 – dziekanem. W latach 1963-1965 był prezesem Oddziału Warszawskiego SARP i członkiem Rady SARP, przewodniczącym Kolegium Sędziów i delegatem SARP do Komisji Konkursów Międzynarodowej Unii Architektów UIA.
W 1972 został wyróżniony Honorową Nagrodą SARP za wybitne osiągnięcia dla rozwoju architektury[1]. Został również odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Był bratem Światopełka Karpińskiego - poety i ojcem: działacza opozycji antykomunistycznej Jakuba Karpińskiego, historyka idei, eseisty Wojciecha Karpińskiego i historyka literatury, działacza opozycji demokratycznej - Marka Karpińskiego.
Spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 170-1-16)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kronika wydarzeń w Warszawie 1 VII–30 IX 1972. „Kronika Warszawy”. 13, s. 153, 1973.
- ↑ Zbigniew Karpiński. cmentarze.um.warszawa.pl. [dostęp 2019-11-07].
|
- Polscy pedagodzy
- Polscy architekci
- Architekci związani z Warszawą
- Członkowie Biura Odbudowy Stolicy
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski
- Absolwenci Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi
- Ludzie urodzeni w Petersburgu
- Urodzeni w 1906
- Zmarli w 1983
- Pochowani na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Wykładowcy Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej