Zbigniew Karpiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Zbigniew Karpiński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1906
Sankt Petersburg

Data i miejsce śmierci

29 marca 1983
Warszawa

Uczelnia

Politechnika Warszawska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Grób architekta Zbigniewa Karpińskiego na Starych Powązkach w Warszawie

Zbigniew Karpiński (ur. 17 kwietnia 1906 w Sankt Petersburgu, zm. 29 marca 1983 w Warszawie) – polski architekt.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1937 ukończył studia na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Architektury. Jeszcze w czasie studiów pracował dwa lata w pracowni Bohdana Pniewskiego. Przed wojną wziął udział w wielu konkursach architektonicznych, uzyskując nagrody i wyróżnienia za:

Do wybuchu wojny pracował jako asystent na Wydziale Architektury.

W 1945 rozpoczął pracę w Biurze Odbudowy Stolicy. Zaprojektował blok Marszałkowska-Wilcza-Krucza oraz wiele budynków biur i urzędów państwowych, szczególnie w rejonie tzw. dzielnicy ministerstw (ul. Krucza), m.in.:

  • Metalexport, ul. Mokotowska, współautor: Tadeusz Zieliński
  • Polimexu i Elektrimu, ul. Czackiego.

W 1955 wraz z J. Kowarskim wygrał konkurs na Ambasadę Polską w Pekinie. W 1958 uzyskał I nagrodę ex aequo w konkursie na zabudowę Ściany Wschodniej w Warszawie, tj. zabudowy wschodniej strony ulicy Marszałkowskiej, pomiędzy Alejami Jerozolimskimi a ulicą Świętokrzyską. Od 1960 był generalnym projektantem i wraz z zespołem w latach 1962-1969 zrealizował nową wersję tego projektu. Za projekt i realizację Ściany Wschodniej w 1971 otrzymał Nagrodę Ministra Budownictwa, a w 1972 indywidualną Nagrodę Państwową I stopnia w dziedzinie techniki.

Od 1938 Zbigniew Karpiński prowadził zajęcia z projektowania na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej i w 1966 został profesorem, a w latach 1971-1973 – dziekanem. W latach 1963-1965 był prezesem Oddziału Warszawskiego SARP i członkiem Rady SARP, przewodniczącym Kolegium Sędziów i delegatem SARP do Komisji Konkursów Międzynarodowej Unii Architektów UIA.

W 1972 został wyróżniony Honorową Nagrodą SARP za wybitne osiągnięcia dla rozwoju architektury[2]. Został również odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Był bratem Światopełka Karpińskiego - poety i ojcem: działacza opozycji antykomunistycznej Jakuba Karpińskiego, historyka idei, eseisty Wojciecha Karpińskiego i historyka literatury, działacza opozycji demokratycznej - Marka Karpińskiego.

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 170-1-16)[3].

Zrealizowane projekty[edytuj | edytuj kod]

  • Gmach Sądów w Gdyni, Plac Konstytucji, 1934-1936 r., współautorzy: Tadeusz Sieczkowski, Roman Sołtyński
  • Willa w Kębinach pod Łodzią, ul. Leśnych Duszków 2, 1936-1938 r., zleceniodawca: Robert Biederman
  • Dom mieszkalny w Łodzi, Al. Kościuszki 45, 1937-1939 r., zleceniodawca: Eisertowie współautor: inż. Franciszek Brunon Haessner
  • Willa w Warszawie, ul. Sułkowskiego, 1938 r., zleceniodawca: Czernichowski
  • Ośrodek Wychowania Fizycznego w Warszawie, ul. Podskarbińska 11, współautor: Maciej Nowicki
  • Dworek w Czerniakowie (przebudowa), Warszawa, ul. Bernardyńska 1, 1940 r., zleceniodawca: Wojciech Zatwarnicki
  • Biurowiec Polimex w Warszawie, ul. Czackiego 7/9/11, 1946-1948 r., zleceniodawca: Polimex, współautor: Tadeusz Zieliński
  • Dom mieszkalny w Warszawie, ul. Szczęśliwicka, 1947 r., zleceniodawca: Państwowy Bank Rolny
  • Stoisko Państwowego Banku Rolnego na Ogólnokrajowej Wystawie Rolniczej w Poznaniu, 1947 r., zleceniodawca: Państwowy Bank Rolny, nagroda: srebrny medal
  • Polskie Stoisko na Międzynarodowej Wystawie Urbanistyki i Mieszkalnictwa w Paryżu, 1947 r., zleceniodawca: Ministerstwo Odbudowy, współautor: Jerzy Sołtan, nagroda: Grand Prix
  • Budynek mieszkalny w Warszawie, ul. Radomska 10/12, 1948 r., zleceniodawca: Państwowy Bank Rolny, współautor: Hieronim Karpowicz
  • Budynek biurowy Varimex w Warszawie, ul. Krucza 20/22, 1948 r., zleceniodawca: Varimex, współautor: Tadeusz Zieliński
  • Gmach Towarzystwa Kredytowego Miejskiego w Warszawie (odbudowa), ul. Czackiego 21, 1949 r., zleceniodawca: Państwowy Bank Rolny, współautor: Tadeusz Zieliński
  • Biurowiec Metalexportu w Warszawie, ul. Piękna róg Mokotowskiej, 1950 r., zleceniodawca: Metalexport, współautor: Tadeusz Zieliński, nagroda: II stopnia Komitetu Urbanistyki i Architektury
  • Budynek Państwowych Wydawnictw Technicznych w Warszawie, ul. Mazowiecka 2/4, 1950 r., realizacja: 1951 r., zleceniodawca: Państwowe Wydawnictwa Techniczne, współautor: Tadeusz Zieliński
  • Budynek biurowy NOT w Warszawie, ul. Świętokrzyska 14, 1950-1952 r., realizacja: 1956 r., zleceniodawca: NOT
  • Budynek biurowy Polimex/Elektrim w Warszawie, ul. Czackiego 15/17, 1954 r., zleceniodawca: Polimex, współautor: Tadeusz Zieliński
  • Budynek mieszkalny z salonem Motozbytu w Warszawie, ul. Świętokrzyska 16/18, 1952-1955 r.
  • Budynek mieszkalny w Warszawie, ul. Mazowiecka 3/5, 1953-1955 r., współautor: Halina Woźniak
  • Osiedle mieszkaniowe w Warszawie, Krucza/Wilcza/Hoża/Marszałkowska, 1956 r., realizacja: 1958-1959 r., zleceniodawca: Dyrekcja Budowy Osiedli Robotniczych Południe
  1. Budynek mieszkalny z salonem Air France, ul. Krucza 21 i ul. Hoża 19, współautor: Halina Zielenicka
  2. Budynek mieszkalny z przedszkolem, ul. Krucza 19, współautor: Tadeusz Niezabitowski
  3. Budynek mieszkalny, ul. Krucza 17, współautor: Tadeusz Niezabitowski
  4. Domy mieszkalne, ul. Marszałkowska 74 i 68/70, współautor: Halina Woźniak
  • Ambasada Polska w Chinach, Pekin, 1956-1960 r., współautorzy: Jerzy Kowarski, Zofia Kowalska, Alina Scholtz, Krystyna Dobrowska, Jacek i Hanna Żuławscy, nagroda: I stopnia Komitetu Urbanistyki i Architektury
  • Strona Wschodnia ulicy Marszałkowskiej w Warszawie (Ściana Wschodnia), ul. Marszałkowska 100-122, 1958-1969 r., nagrody: Nagroda Państwowa Indywidualna I Stopnia 1972, Nagroda Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych 1972
  1. Dwa wieżowce mieszkalne, ul. Chmielna 35 i Zgoda 13, współautor: Zbigniew Wacławek, konstrukcja: Włodzimierz Wojnowski
  2. Wieżowiec mieszkalny, ul. Świętokrzyska 35, współautorzy: Jan Klewin, Marcin Bogusławski, konstrukcja: Włodzimierz Wojnowski
  3. Dwa domy towarowe „Wars” i „Sawa”, współautorzy: Jerzy Jakubowicz, Piotr Zajlich, Ludwik Borawski, konstrukcja: Stanisław Więcek
  4. Dom towarowy i młodzieżowy „Junior”, współautor: Zbigniew Wacławek, konstrukcja: Stanisław Więcek
  5. Dom towarowy „Sezam”, współautor: Andrzej Sierakowski, konstrukcja: Jan Kopciowski
  6. Rotunda PKO, współautor: Jerzy Jakubowicz
  7. Biurowiec Universal, współautorzy: Jerzy Jakubowicz, Jerzy Kowarski
  8. Dwa budynki mieszkalne i dom mody, ul. Chmielna 34 i Chmielna 36, współautor: Jerzy Kowarski
  9. Budynek mieszkalny z barem i sklepami, ul. Widok 24 i Widok 26, współautorzy: Jan Bogusławski, Bohdan Gniewiewski
  10. Budynki mieszkalne, ul. Złota 6 i Złota 11, współautorzy: Zbigniew Wacławek, Romuald Widera
  11. Budynki mieszkalne, ul. Moniuszki 10 i Zgoda 12, współautor: Jan Klewin
  12. Odbudowa budynku z kawiarnią „Adria”, ul. Moniuszki 8, współautorzy: M. Koczow, Jerzy Wasilewski[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1918–1939. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2006, s. 190. ISBN 83-60350-00-0.
  2. ↑ Kronika wydarzeń w Warszawie 1 VII–30 IX 1972. „Kronika Warszawy”. 13, s. 153, 1973. 
  3. ↑ Cmentarz Stare Powązki: ZBIGNIEW KARPIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-11-07].
  4. ↑ Spis na podstawie: Zbigniew Karpiński, Wspomnienia moje. Oprac. Wojciech Karpiński. Zamiast posłowia: Jakub Karpiński Dom, Marek Karpiński Mój ojciec. Warszawa, DSH, 2018

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Laureaci Honorowej Nagrody SARP
1966–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
Dziekani Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zbigniew_Karpiński&oldid=67181952”