Zbigniew Krzywański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Zbigniew Krzywański
Imię i nazwisko Zbigniew Artur[a] Krzywański
Pseudonim Krzywy
Data i miejsce urodzenia 19 sierpnia 1961
Drawsko Pomorskie
Instrumenty gitara, harmonijka ustna, instrumenty klawiszowe
Gatunki nowa fala, cold wave, rock progresywny, muzyka teatralna
Zawód muzyk, kompozytor
Powiązania Jacek Bończyk, Jakub Nowak, Bartłomiej Gasiul, Grzegorz Bauer, Mariola Słomińska, Janusz Słomiński, Zbigniew Lisowski, Jarosław Antoniuk
Zespoły
Republika, Opera, Bończyk/Krzywański, Depresjoniści, Nowe Sytuacje, Czarno-Białe Ślady

Zbigniew Artur[a] Krzywański (ur. 19 sierpnia 1961 w Drawsku Pomorskim[1][2]) – polski gitarzysta i kompozytor. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV[3].

Swoją karierę zawodową zaczął jako gitarzysta zespołu Republika z Grzegorzem Ciechowskim, Sławomirem Ciesielskim, Pawłem Kuczyńskim oraz w okresie późniejszym (lata 90) z Leszkiem Biolikiem. Jest współkompozytorem (łącznie z Grzegorzem Ciechowskim) wielu piosenek Republiki np. Mamona, My Lunatycy. Pracował wspólnie z Jackiem Bończykiem nad płytą Depresjoniści). Obecnie gra w zespole Depresjoniści (dawniej Bończyk Krzywański) z Jackiem Bończykiem. Współpracuje także z polskim radiem i telewizją przy produkcjach muzycznych. Laureat Złotej Maski za sezon teatralny 2012-2013 za muzykę do musicalu Zorro libretto Jacek Bończyk Teatr Muzyczny w Łodzi[4].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Współzałożyciel zespołu Republika, współtwórca (z Grzegorzem Ciechowskim) wielu kompozycji wykonywanych przez ten zespół. Założyciel wspólnie z Jackiem Bończykiem zespołu Depresjoniści. Kompozytor teatralny i telewizyjny. Swoją przygodę z muzyką rozpoczął w wieku 7 lat rozpoczynając wraz edukacją szkolną edukację muzyczną w Ognisku Muzycznym w Drawsku Pomorskim. Jego pierwszym instrumentem był akordeon. Edukację ukończył w wieku 11 lat, kończąc ognisko z bardzo dobrym wynikiem. W 10-tym roku życia zaczął grać na gitarze. W szkole średniej od 1976 roku udzielał się w rockowym zespole założonym przez siebie i kolegów w Domu Kultury w Drawsku Pomorskim.

W 1980 roku przyjechał na studia do Torunia z zamiarem przede wszystkim zajmowania się muzyką. I udało się. Miesiąc po rozpoczęciu zajęć na UMK (biologia) poznał G. Ciechowskiego, P. Kuczyńskiego i Sł. Ciesielskiego, byłych członków zespołu Res Publica. Wspólnie rozpoczęli działalność już pod szyldem Republika. Pierwszy koncert zespołu odbył się 25.04.1981 roku. Grał w zespole Republika do 2001 roku do śmierci lidera zespołu Grzegorza Ciechowskiego. Zespół miał przerwę w działalności w latach 1986-1990. Wtedy wraz z P. Kuczyńskim i Sł. Ciesielskim założył zespół Opera, w którym wokalistą był Robert Gawliński.

Zespół pozostawił po sobie 1 nagraną płytę. Z zespołem Republika wydał kilkanaście płyt, zagrał kilkaset koncertów w Polsce, Europie i Ameryce Płn. w tym wiele festiwali, m.in. Roskilde w Danii (1984) Ruis Rock w Finlandii (1984). Wraz z Republiką, jako pierwszym zespołem rockowym w Polsce, wziął udział w widowisku teatralnym „Republika – Rzecz Publiczna” (Teatr Wielki w Łodzi) na podstawie Wyludniacza S. Becketta. Po śmierci Grzegorza Ciechowskiego został „wolnym strzelcem”. Tworzy spółkę autorką z Jackiem Bończykiem. Obaj mają w dorobku 4 teatralne spektakle muzyczne: musical Terapia Jonasza (Teatr Rozrywki w Chorzowie), Obywatel (Teatr Wilama Horzycy w Toruniu), Kot w butach (Teatr Wilama Horzycy w Toruniu, Teatr Syrena w Warszawie, Teatr Rozrywki w Chorzowie), musical Zorro (Teatr Muzyczny w Łodzi, Teatr Rozrywki w Chorzowie), śpiewogra - opracowanie piosenek Marka Materny "Bajki dla niegrzecznych dzieci" (Teatr Jaracza w Olsztynie).

Oprócz tego skomponował muzykę do 4 sztuk teatralnych dla teatru Baj Pomorski w Toruniu: Pinokio (reż. Paweł Aigner), Amelka Bóbr i Król na dachu (reż. Paweł Aigner), Karampuk czyli królik z kapelusza (reż Ireneusz Maciejewski). Robinson Crusoe (reż. Zbigniew Lisowski). Od 2004 roku jest liderem zespołu Depresjoniści (firmowany wcześniej jak Bończyk-Krzywański) założonego wraz z Jackiem Bończykiem. Efektem pracy zespołu są płyty Depresjoniści (2005), Ideologia snu (2010) oraz płyta z piosenkami ze spektaklu Terapia Jonasza pod tym samym tytułem (2009). W roku 2015 rozpoczął współpracę z Mariolą i Januszem Słomińskimi, tworząc z nimi 2 sztuki teatralne dla najmłodszych dzieci (1-5 lat) pt. „Rosnę” (Kujawsko-Pomorski Teatr Muzyczny w Toruniu, Teatr Pleciuga w Szczecinie, Teatr Lalki i Aktora w Łomży) oraz „Zmyślanka” (Teatr Animacji w Poznaniu). Rok 2017 to spektakl pt. "Proces" (Teatr Lalki i Aktora w Łomży reż. Jarosław Antoniuk). Lata 2014-2015 to udział w projekcie Nowe Sytuacje, który przypomina na koncertach piosenki zespołu Republika. Z projektu Nowe Sytuacje wycofał się wraz z początkiem 2016 roku. Od 2013 tworzy z Jackiem Bończykiem duet „Czarno-białe ślady”, który prezentuje na koncertach piosenki Republiki i Depresjonistów w wersjach akustycznych.

Krzywański od roku 2003 zajmuje się również produkcją muzyki dla telewizji i radia.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów Z. Krzywańskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kalendarium: 19 sierpnia 1961 http://muzyka.interia.pl/kalendarium,08-19
  2. ↑ Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński, Encyklopedia Polskiego Rocka, Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 362, ISBN 83-7129-570-7, OCLC 43868642.
  3. ↑ ZPAV: Akademia Fonograficzna (Sekcja Muzyki Rozrywkowej) (pol.). www.zpav.pl. [dostęp 2010-10-03].
  4. ↑ Dariusz Pawłowski, Złote Maski 2012/2013. Wyniki plebiscytu (ZDJĘCIA), dzienniklodzki.pl, 23 czerwca 2013 [dostęp 2013-06-24] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Republika Wrażeń - Grzegorz Ciechowski i Republika jako fenomen społeczno-kulturowy praca zbiorowa pod redakcją Marka Jezińskiego

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zbigniew_Krzywański&oldid=56780402”