Przejdź do zawartości

Zbigniew Namysłowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Namysłowski
Ilustracja
Zbigniew Namysłowski (2007)
Imię i nazwisko

Zbigniew Jacek Namysłowski

Data i miejsce urodzenia

9 września 1939
Warszawa

Data śmierci

7 lutego 2022

Instrumenty

saksofon, fortepian, puzon, wiolonczela

Gatunki

jazz

Zawód

saksofonista, kompozytor i aranżer

Wydawnictwo

Decca Records, Polskie Nagrania Muza, CBS Records, Inner City Records, Polonia Records, Quartet Publishing

Powiązania

Jacek Namysłowski

Zespoły
Zbigniew Namyslowski Quartet
Zbigniew Namysłowski Quintet
Zbigniew Namysłowski Air Condition
Zbigniew Namysłowski The Q
Odznaczenia
Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Zbigniew Namysłowski wraz z synem Jackiem, 2016

Zbigniew Jacek[a] Namysłowski (ur. 9 września 1939 w Warszawie[b], zm. 7 lutego 2022[1][2]) – polski saksofonista jazzowy, kompozytor i aranżer. Współpracował m.in. z Krzysztofem Komedą, Czesławem Niemenem, Władysławem „Adzikiem” Sendeckim, Michałem Urbaniakiem, Januszem Muniakiem, Krzysztofem Herdzinem i Leszkiem Możdżerem.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 9 września 1939 r., wkrótce po wybuchu II wojny światowej, w pociągu ewakuującym jego rodziców z Warszawy do Wilna[3]. Jego rodzice zginęli podczas wojny, wychowywała go później babka, z którą po wojnie powrócił do Polski – do Warszawy[3]. Następnie przeprowadził się do Krakowa, gdzie rozpoczął edukację w szkole muzycznej. W 1954 r. przeniósł się z powrotem do Warszawy i włączył się w aktywne tam środowisko jazzowe[3].

Gry na fortepianie, a następnie na wiolonczeli uczył się szkołach muzycznych w Krakowie i Warszawie. Swoją przygodę z jazzem rozpoczął w 1957 r. w Klubie Studenckim Hybrydy, potem wystąpił na drugim Festiwalu Muzyki Jazzowej w Sopocie. Grał między innymi z zespołami All Stars i Modern Combo[3]. Początkowo fascynował go jazz tradycyjny – grał na puzonie w znanych polskich zespołach dixielandowych, był liderem grupy Modern Dixielanders. Potem odkrył jazz nowoczesny i rozpoczął karierę saksofonisty[4]. Z zespołem The Wreckers Andrzeja Trzaskowskiego odbył w 1962 roku trasę koncertową po USA[3]. W latach 60. XX w. grał we własnych zespołach: Jazz Rockers i Zbigniew Namysłowski Quartet[3]. Brał też udział w nagrywaniu płyt innych artystów, m.in. Astigmatic Krzysztofa Komedy i Enigmatic Czesława Niemena[3].

5 czerwca 2007 roku został uhonorowany Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[5].

Nagrobek Zbigniewa Namysłowskiego na Cmentarzu Powązkowskim

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Zbigniew Namysłowski Modern Jazz Quartet – Lola (1964, Decca)
  • Krzysztof Komeda – Astigmatic (1966, Polskie Nagrania Muza)
  • Zbigniew Namysłowski – Winobranie (1973, Polskie Nagrania Muza)
  • Zbigniew Namysłowski Quintet – Kujaviak Goes Funky (1975, Polskie Nagrania Muza)
  • Zbigniew Namyslowski Quartet – Live In Der Balver Höhle (1977, JG-Records)
  • Zbigniew Namysłowski – Zbigniew Namysłowski (1977, Polskie Nagrania Muza)
  • Zbigniew Namyslovski – Namyslovski (1978, Inner City Records)
  • Guido Manusardi Quartet featuring Zbigniew Namysłowski – Namymanu (1978, Atlantic)
  • Zbigniew Namyslowski Quartet – Jasmin Lady (1979, Vinyl Records)
  • Zbigniew Namysłowski Air Condition – Follow Your Kite (1980, Polskie Nagrania Muza)
  • Zbigniew Namysłowski – Air Condition (1981, Inner City Records)
  • Zbigniew Namyslowski’s Air Condition – Plaka Nights (1984, CBS)
  • László Gárdonyi, Zbigniew Namysłowski – Reggae For Zbiggy (1984, Krem)
  • Zbigniew Namysłowski – Songs Of Innocence... (1987, East Wind Records)
  • Zbigniew Namysłowski The Q – Open (1987, Polskie Nagrania Muza)
  • Zbigniew Namysłowski The Q – Cy to blues cy nie blues (1989, Poljazz)
  • Zbigniew Namysłowski Quartet – Secretly & Confidentially (1993, Koch Jazz)
  • Zbigniew Namysłowski Quartet & Zakopane Highlanders Band – Zbigniew Namysłowski Quartet & Zakopane Highlanders Band (1996, Koch Jazz)
  • Zbigniew Namysłowski – Dances (1997, Polonia Records)
  • Zbigniew Namysłowski – 3 Nights (1998, Polonia Records)
  • Wojtek Mrozek, Camerata Quartet, Namyslovski Jazz Quartet – Mozart In Jazz (1999, Koch Schwann)
  • Zbigniew Namysłowski – Mozart Goes Jazz – Namysłowski w Trójce (1999, Jazz Forum Records)
  • Zbigniew Namysłowski – Standards (2003, Quartet Publishing)
  • Zbigniew Namysłowski – Assymetry (2006, Quartet Publishing)
  • Zbigniew Namysłowski Quintet – Nice & Easy (2009, itm)
  • Zbigniew Namysłowski Quintet – Polish Jazz – Yes! (2016, Polskie Nagrania Muza)

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Tytuł Rok Rola Uwagi Źródło
„Gramy Standard!” 1976 jako on sam film dokumentalny, reżyseria: Andrzej Wasylewski [6]
Tytuł Rok Rola Uwagi Źródło
„Namysłowski” 1978 jako on sam film dokumentalny, reżyseria: Tomasz Lengren [7]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło
1990 n.d. Zbigniew Namysłowski Nagroda Muzyczna Programu Trzeciego – „Mateusz” Laur [8]
1995 Album roku – jazz Zbigniew Namysłowski Quartet & Zakopane Highlanders Band Fryderyki 1995 Laur [9]
1997 Najlepszy album jazzowy Dances Fryderyki 1997 Nominacja [10]
Jazzowy muzyk roku Zbigniew Namysłowski Nominacja
2003 Jazzowy album roku Standards Fryderyki 2003 Nominacja [11]
Jazzowy muzyk roku Zbigniew Namysłowski Nominacja
2006 Jazzowy album roku Assymetry Fryderyki 2006 Laur [12]
Jazzowy muzyk roku Zbigniew Namysłowski Laur
2008 Fryderyki 2008 Nominacja [13]
2014 Saksofonista altowy roku „Jazz Top” – Plebiscyt „Jazz Forum” Laur [14]
Saksofonista sopranowy roku Nominacja
2015 Saksofonista altowy roku Laur [15]
Saksofonista sopranowy roku Nominacja
Kompozytor roku Nominacja
  1. Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów Z. Namysłowskiego.
  2. Według samego Zbigniewa Namysłowskiego, w akcie urodzenia jako miejsce urodzenia wskazano Warszawę, jednak urodził się w pociągu ewakuacyjnym w okolicach Mińska Mazowieckiego. Maciej Krawiec. Staram się rozwijać [wywiad ze Zbigniewem Namysłowskim]. „Polityka”. Nr 36(3226)/2019, s. 88, 4. 09 – 10. 09. 2019. ISSN 0032-3500. 

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zbigniew Namysłowski nie żyje. Legendarny polski jazzman miał 82 lata [online], Wyborcza.pl [dostęp 2022-02-07].
  2. Zbigniew Namysłowski nie żyje. Legendarny jazzman miał 82 lata [online], Gazeta.pl, 7 lutego 2022 [dostęp 2022-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2022-02-07] (pol.).
  3. a b c d e f g Maciej Krawiec. Staram się rozwijać [wywiad ze Zbigniewem Namysłowskim]. „Polityka”. Nr 36(3226)/2019, s. 88–90, 4. 09 – 10. 09. 2019. ISSN 0032-3500. 
  4. Zbigniew Namysłowski – biografia [online], namyslowski.com [dostęp 2012-05-24] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-16] (pol.).
  5. Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis (wyszukaj w bazie danych). www.gov.pl. [dostęp 2016-07-30]. (pol.).
  6. Gramy Standard!. filmpolski.pl, 2017-02-11. [dostęp 2020-10-14]. (pol.).
  7. Namysłowski (1978). filmpolski.pl. [dostęp 2016-07-30]. (pol.).
  8. Mateusz 2010 dla Strachów na Lachy!. polskieradio.pl. [dostęp 2016-07-29]. (pol.).
  9. Fryderyki 1995: nominowani i laureaci. zpav.pl. [dostęp 2016-07-30]. (pol.).
  10. Fryderyki 1997: nominowani i laureaci. zpav.pl. [dostęp 2016-07-30]. (pol.).
  11. Fryderyki 2003: nominowani i laureaci. zpav.pl. [dostęp 2016-07-30]. (pol.).
  12. Fryderyki 2006: nominowani i laureaci. zpav.pl. [dostęp 2016-07-30]. (pol.).
  13. Fryderyki 2008: nominowani i laureaci. zpav.pl. [dostęp 2016-07-30]. (pol.).
  14. Jazz Top 2014 – laureaci. jazzforum.com.pl. [dostęp 2016-07-28]. (pol.).
  15. Jazz Top 2015 – laureaci. jazzforum.com.pl. [dostęp 2016-07-28]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]