Zbigniew Sikora
 podpułkownik SB
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Formacja |
Resort Bezpieczeństwa Publicznego Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego |
Zbigniew Sikora (ur. 18 listopada 1924 w Częstochowie, zm. 19 stycznia 1970 we Wrocławiu[1]) – podpułkownik Milicji Obywatelskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Józefa i Bronisławy[2]. Pracę w organach bezpieczeństwa rozpoczął w 1944, w nowo utworzonym Resorcie Bezpieczeństwa Publicznego przy Polskim Komitecie Wyzwolenia Narodowego.
Od lipca 1945 pracował jako oficer śledczy w Powiatowym Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Zgorzelcu, a od lutego 1947 w Jeleniej Górze. Tam pod koniec pobytu pełnił obowiązki zastępcy szefa PUBP. Następnie od września 1947 do listopada 1954 kolejno: zastępca szefa PUBP w Brzegu, zastępca szefa i p.o. szef PUBP w Ząbkowicach Śląskich, szef PUBP w Kamiennej Górze. Od 29 października 1953 inspektor ds. szkolenia zawodowego przy Wojewódzkim Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego we Wrocławiu.
W lipcu 1956 awansowany do stopnia majora. Następnie od 3 stycznia 1957 sprawował funkcję zastępcy naczelnika Wydziału III Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej we Wrocławiu, później od lipca 1962 do śmierci (w 1970), naczelnika Wydziału IV Komendy Wojewódzkiej MO we Wrocławiu. W 1967 r. odbył kurs doskonalenia kadr kierowniczych Służby Bezpieczeństwa w Centrum Wyszkolenia MSW w Legionowie.
Pochowany na Cmentarzu Osobowickim[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - wrocławskie cmentarze
- ↑ Katalog Biura Lustracyjnego IPN. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2019-02-05].
- ↑ Zbigniew Sikora - dane o grobie [online], groby.cui.wroclaw.pl [dostęp 2023-09-20].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Metody pracy operacyjnej aparatu bezpieczeństwa wobec kościołów i związków wyznaniowych 1945-1989 - IPN Warszawa 2004