Zbigniew Wróbel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Wróbel
Państwo działania

 Polska

doktor habilitowany nauk chemicznych
Specjalność: chemia organiczna, synteza organiczna
Doktorat

1988
Politechnika Warszawska

Habilitacja

2002 – chemia
Instytut Chemii Organicznej Polskiej Akademii Nauk

profesor w Instytucie Chemii Organicznej Polskiej Akademii Nauk

Zbigniew Krzysztof Wróbel – polski chemik, doktor habilitowany nauk chemicznych, profesor w Instytucie Chemii Organicznej Polskiej Akademii Nauk, specjalności naukowe: chemia organiczna, synteza organiczna.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1988 na podstawie rozprawy pt. Reakcje oksydatywnej krzyżowej dimeryzacji karboanionów, przygotowanej pod kierunkiem prof. Mieczysława Mąkoszy, uzyskał na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej stopień doktora nauk chemicznych. W 2002 na podstawie pracy pt. Reakcje nitrozwiązków aromatycznych z czynnikami nukleofilowymi przebiegające w obecności zasady i kwasu otrzymał w Instytucie Chemii Organicznej Polskiej Akademii Nauk stopień naukowy doktora habilitowanego nauk chemicznych (dyscyplina: chemia, specjalność: chemia organiczna)[1].

Został profesorem nadzwyczajnym w Instytucie Chemii Organicznej Polskiej Akademii Nauk[1].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dr hab. Zbigniew Krzysztof Wróbel, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2021-03-02].[martwy link]