Zbrodnia w Baligrodzie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbrodnia w Baligrodzie
Państwo

Polska (okupowana przez III Rzeszę)

Miejsce

Baligród

Data

6 sierpnia 1944

Liczba zabitych

42

Typ ataku

ludobójstwo

Sprawca

sotnia UPA „Burłaki”

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, na dole znajduje się punkt z opisem „Baligród”
Ziemia49°20′14″N 22°17′09″E/49,337222 22,285833

Zbrodnia w Baligrodzie – zbrodnia dokonana w niedzielę, 6 sierpnia 1944 na polskich mieszkańcach Baligrodu, w powiecie leskim, przez sotnię Ukraińskiej Powstańczej Armii „Burłaki” dowodzoną przez Wołodymyra Szczygielskiego ps. „Burłaka”. Mord dokonany był w ramach planowej eksterminacji polskiej ludności w Małopolsce Wschodniej.

Przebieg wydarzeń[edytuj | edytuj kod]

Wołodymyr Szczygielski „Burłaka”
Pomnik upamiętniający w Baligrodzie

30 lipca 1944 banderowcy uprowadzili 11 Polaków, mieszkańców Średniej Wsi, których następnie powieszono koło Baligrodu. Pod wpływem wiadomości o tej zbrodni część Polaków uciekła z Baligrodu do Leska, zaś pozostali szukali porozumienia ze społecznością ukraińską. 3 sierpnia delegacja polskich mieszkańców została zapewniona przez jednego z lokalnych dowódców UPA, sotennego Wasyla Szyszkanyncia „Bira”, że nic im nie grozi. 3 lub 4 sierpnia został uprowadzony i zamordowany przez UPA mieszkaniec Baligrodu – Jan Szpot. 4 sierpnia sowieccy partyzanci zabili kilku Ukraińców w pobliskiej Stężnicy. Doszło do potyczki z upowcami, którzy ostrzelali Sowietów, zginęło kilku upowców. 5 sierpnia zdaniem historyka IPN Artura Brożyniaka, referent wojskowy OUN-B Wasyl Cebeniak „Bohdan” wyznaczył „Burłace” zadanie rozstrzelania w Baligrodzie około 40 osób, których nazwiska znajdowały się na liście proskrypcyjnej sporządzonej przez prowidnyka rejonowego OUN, Włodzimierza Kita „Prostiła” („Ihor”)[1].

Sotnia UPA przybyła od strony Stężnicy i Huczwic, otaczając ludność polską zgromadzoną w kościele. Gdy część osób wyszła ze świątyni, upowcy wyselekcjonowali część mężczyzn, odprowadzili ich na miejsce egzekucji (zbiegły 2 osoby), a następnie rozstrzelali. Część mężczyzn, którzy zostali w kościele, uratowała interwencja księdza greckokatolickiego Olenki. W tym samym czasie podzieleni na małe grupy napastnicy, posługując się listą zabrali z domów wybranych mężczyzn na rozstrzelanie, kilku zabito w domach. Zabrano również pod nadzorem Burłaki lekarstwa z apteki. Po otrzymaniu informacji o pojawieniu się okolicy partyzantów sowieckich, upowcy wycofali się ze wsi[2].

Wśród zamordowanych był sędzia, kapitan rezerwy artylerii Wojska Polskiego, dr Stefan Schlarp[3].

Po masakrze pozostali Polacy schronili się w lesie, część Ukraińców również obawiając się polskiego odwetu[2].

Wydarzenia po zbrodni[edytuj | edytuj kod]

Kolejnej napaści na Baligród UPA dokonała równo rok później – 1 sierpnia 1945, około godziny 22:00 jedna z ukraińskich sotni napadła na posterunek milicji. Polscy milicjanci bronili się jednak do godziny 5:00 nad ranem, w wyniku czego Ukraińcy wycofali się, ale w odwecie spalili 7 domów.

Śledztwo[edytuj | edytuj kod]

Z ustaleń przeprowadzonych przez IPN w Rzeszowie[4] wynika, że za zbrodnią stali również miejscowi księża greckokatoliccy, którzy podjudzali i nawoływali do zabijania Polaków, Żydów i bolszewików. Wśród upowców rozpoznano byłych członków policji ukraińskiej z Baligrodu oraz Ukraińców mieszkających w sąsiednich wioskach.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Na cmentarzu w Baligrodzie został ustanowiony symboliczny grób ofiar zbrodni. W 1984 r. został ustanowiony w Baligrodzie pomnik poświęcony ofiarom zbrodni; stanowi go monument z krzyżem wraz z tablicą pamiątkową zawierającą 42 nazwiska zamordowanych[5].

Ofiary zbrodni w Baligrodzie został upamiętnione tabliczką na Pomniku Synom Ziemi Sanockiej Poległym i Pomordowanym za Polskę w Sanoku, ustanowionym w 2005 r.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stanisław Żurek, Banderowska legenda o Baligrodzie
  2. a b Grzegorz Motyka, W kręgu Łun Bieszczadów, str. 56-57
  3. Andrzej Barzycki: Dzieje parafii Baligród w latach 1872–1939. Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 1989, s. 61.
  4. Śledztwo OKŚZpNP w Rzeszowie syg. akt 68/06/Zi w sprawie zamordowania przez UPA w dniu 6 sierpnia 1944 r. w Baligrodzie 41 osób narodowości polskiej.
  5. Baligród – pomnik poświęcony Polakom zamordowanym przez UPA. miejscapamiecinarodowej.pl. [dostęp 2015-09-29].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]