Zbrodnia w Sądowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbrodnia w Sądowej
Ilustracja
Tablica Pomnika ofiar zbrodni dokonanej na obywatelach polskich przez OUN-UPA wymieniająca Sądową
Państwo

Polska (okupowana przez III Rzeszę)

Miejsce

Sądowa

Data

11 lipca 1943

Liczba zabitych

160

Typ ataku

ludobójstwo

Sprawca

Ukraińska Powstańcza Armia
ludność ukraińska

brak współrzędnych

Zbrodnia w Sądowej – zbrodnia dokonana 11 lipca 1943 roku przez partyzantów UPA oraz chłopów ukraińskich na ludności narodowości polskiej. Miejscem zbrodni była kolonia Sądowa, gmina Grzybowica, powiat włodzimierski, w województwie wołyńskim.

11 lipca roku po południu, zerwawszy uprzednio mosty na rzece Ług, co miało utrudnić Polakom ucieczkę do Włodzimierza Wołyńskiego, 100-osobowa grupa upowców i chłopów ukraińskich otoczyła Sądową i przystąpiła do mordowania mieszkańców miejscowości. Część Polaków ratowała się uciekając oraz ukrywając w różnych miejscach. Niektórych zabrał pociąg relacji Włodzimierz Wołyński-Lwów.

Następnego dnia, po powrocie ocalałych do domów, nastąpił drugi atak. Po dokonaniu zbrodni wieś została obrabowana i spalona.

Zbrodni w Sądowej dokonał oddział UPA, który wcześniej zaatakował także kościół w Porycku.

 Osobny artykuł: Zbrodnia w Porycku.

Zdaniem Władysława Filara spośród 600 Polaków ocalało jedynie 20[1]. Według Władysława i Ewy Siemaszków zginęło około 160 mieszkańców Sądowej. Wersję podawaną przez Siemaszków potwierdza Grzegorz Motyka.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Filar 2008 ↓, s. 149.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]