Zbrodnia w Szaleniku-Kolonii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbrodnia w Szaleniku-Kolonii
Ilustracja
Tablica Pomnika ofiar zbrodni dokonanej na obywatelach polskich przez OUN-UPA wymieniająca Bełżec,(Przysiółek) Szalenik-Kolonia.
Państwo

Polska (okupowana przez III Rzeszę)

Miejsce

Szalenik-Kolonia

Data

2 lutego 1944

Liczba zabitych

12

Typ ataku

ludobójstwo

Sprawca

Ukraińska Powstańcza Armia

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Szalenik-Kolonia”
Ziemia50°22′37″N 23°28′03″E/50,376944 23,467500

Zbrodnia w Szaleniku-Kolonii – zbrodnia dokonana 2 lutego 1944 r. na polskich mieszkańcach wsi Szalenik-Kolonia, położonej w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Bełżec, przez nacjonalistów ukraińskich z oddziału Ukraińskiej Powstańczej Armii.

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

2 lutego 1944 r. na wieś Szalenik-Kolonię koło Bełżca napadła UPA i zamordowała polskich mieszkańców[1]. Wśród zamordowanych byli: Ewa Latawiec (lat 42), Franciszek Latawiec (lat 44), Helena Latawiec (lat 19), Janina Latawiec (lat 7), Anna Raczewska (lat 44), Maria Raczewska (lat 10), Kazimierz Raczewski (lat 3), Bronisław Targosz (lat 18), Józef Targosz (lat 54), Anna Telek (lat 14), Katarzyna Targosz (lat 10), Stefania Targosz (lat 19).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Unikatowe zdjęcia odnalezione po latach, onet.pl. [dostęp 2017-06-17].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]