Zbyszko Piwoński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbyszko Piwoński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 lipca 1929
Stawiski

Data i miejsce śmierci

2 sierpnia 2022
Zielona Góra

Senator III, IV i V kadencji Senatu RP
Okres

od 1993
do 2005

Przynależność polityczna

Sojusz Lewicy Demokratycznej

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal Komisji Edukacji Narodowej Odznaka honorowa „Zasłużony Pracownik Państwowy” Złoty Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”

Zbyszko Feliks Piwoński (ur. 9 lipca 1929 w Stawiskach, zm. 2 sierpnia 2022[1] w Zielonej Górze[2]) – polski polityk i nauczyciel, wojewoda zielonogórski w latach 1984–1990, senator III, IV i V kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława i Anny[2]. Od dwunastego roku życia pracował jako robotnik w mleczarni w Ciechanowie. Zaocznie ukończył szkołę średnią, od osiemnastego roku życia był nauczycielem, początkowo w jednoklasowej szkole w Marszowie. Również zaocznie ukończył studia matematyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu. Był kierownikiem kilku szkół w powiecie z siedzibą w Żarach, a od 1951 zastępcą dyrektora Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Banacha w Żaganiu. W 1954 został dyrektorem I Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Krzywoustego w Głogowie. W latach 1969–1982 był kuratorem okręgu szkolnego w Zielonej Górze. Ukończył studia podyplomowe z organizacji i zarządzania oświatą.

W latach 1956–1990 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Wchodził w skład egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Zielonej Górze (1975–1983, 1985–1990). W 1982 objął stanowisko wicewojewody zielonogórskiego, w latach 1984–1990 pełnił funkcję wojewody. W 1990 przeszedł na emeryturę. Działał w organizacjach społecznych, m.in. Stowarzyszeniu Przyjaciół Filharmonii, Stowarzyszeniu „Uniwersytet Lubuski” i Wojewódzkiej Radzie Przyjaciół Harcerstwa, której był przewodniczącym.

Należał do Socjaldemokracji RP, w 1999 przystąpił do Sojuszu Lewicy Demokratycznej, zasiadał we władzach krajowych i regionalnych tej partii. W 1993 i 1997 z ramienia SLD uzyskiwał mandat senatora III i IV kadencji z województwa zielonogórskiego. W 2001 po raz trzeci został wybrany z okręgu lubuskiego. W Senacie był m.in. współtwórcą Parlamentarnego Koła Przyjaciół Harcerstwa oraz przewodniczącym Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej. W 2005 nie ubiegał się o reelekcję.

Był żonaty, miał syna Andrzeja. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Zielonej Górze[3].

Odznaczenia i wyróżnienia[4][edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kamil Hypki, Nie żyje Zbyszko Piwoński [online], rzg.pl, 2 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-02].
  2. a b Zbyszko Piwoński [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 2022-09-05].
  3. Zbyszko Piwoński [online], mzp.pl [dostęp 2022-08-11].
  4. Kto jest kim w Polsce 1989, Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1989, s. 1027–1028.
  5. M.P. z 1955 r. nr 98, poz. 1337.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kto jest kim w Polsce 1989, Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1989, s. 1027–1028.
  • Zbyszko Piwoński, senat.pl [zarchiwizowane 2021-03-05].