Zbyszko Siemaszko

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbyszko Siemaszko
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 sierpnia 1925
Wilno

Data i miejsce śmierci

4 marca 2015
Zalesie Górne

Miejsce spoczynku

cmentarz komunalny w Piasecznie

Zawód, zajęcie

fotograf

Alma Mater

Szkoła Główna Planowania i Statystyki

Rodzice

Leonard, Tatiana

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941) Krzyż Partyzancki Krzyż Armii Krajowej
Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (złota)
Multimedia w Wikimedia Commons
Jedno z bardziej znanych zdjęć Siemaszki – ruiny warszawskiego getta ok. 1950

Zbyszko Siemaszko (ur. 30 sierpnia 1925 w Wilnie[1], zm. 4 marca 2015 w Zalesiu Górnym[2]) – artysta fotografik, autor fotografii Warszawy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Rodzice Leonard oraz Tatiana prowadzili zakład i sklep fotograficzny. Pod okiem ojca wcześnie zaczął fotografować, m.in. Józefa Piłsudskiego[3].

Wraz ze starszymi braćmi Leonardem i Henrykiem żołnierz 3 Wileńskiej Brygady Armii Krajowej (ps. Swojak)[4]. Dokumentował codzienne życie partyzantów. Podczas jednej z akcji w 1944 został dwukrotnie ciężko ranny w głowę, wzięty do niemieckiej niewoli i przekazany gestapo. Odbity z więziennego szpitala. W drugiej połowie 1944 pracował jako fotograf w sowieckiej jednostce wojskowej. Zimą 1945 wyjechał do Polski: najpierw do Bydgoszczy, później Katowic (1946–1948), gdzie pracował jako fotoreporter tygodnika „Odra”[3].

W 1948 zdał maturę i wyjechał do Warszawy. Absolwent Szkoły Głównej Planowania i Statystyki[1]. Od 1950 prowadził pracownię dokumentacji fotograficznej w Społecznym Przedsiębiorstwie Budowlanym w Warszawie, gdzie wykonał dokumentację fotograficzną odbudowanych zabytków stolicy[1]. Od 1951 na analogicznym stanowisku w Państwowym Przedsiębiorstwie Budowlanym Konserwacja Architektury Monumentalnej[3].

W 1953–1961 fotoreporter tygodnika „Stolica”, a następnie tygodnika „Perspektywy”[1]. W 1990, wraz z likwidacją czasopisma, przeszedł na emeryturę[3].

Autor licznych wystaw i albumów. Od 1951 członek Związku Polskich Artystów Fotografików (legitymacja nr 127), od 1956 Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Należał także do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację[3].

Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Piasecznie[3].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Zbyszko Siemaszko: Warszawa. Stanisław Ryszard Dobrowolski (wstęp), Tadeusz Kur (opr.). Warszawa: Sport i Turystyka, 1964.
  • Zbyszko Siemaszko: Polska z lotu ptaka. W. Kunicki (tekst), Krzysztof Lenk (opr. graf.). Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza RSW "Prasa, Książka, Ruch", 1974.
  • Zbyszko Siemaszko: Spojrzenia na Warszawę. Dobrosław Kobielski (scenariusz i tekst). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987. ISBN 83-03-02045-5.
  • Zbyszko Siemaszko: Warszawa = Warsaw. Adam Bajcar (tekst). Warszawa: Sport i Turystyka, Muza, 1999. ISBN 83-7200-489-7.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 778. ISBN 83-01-08836-2.
  2. ↑ Zmarł legendarny fotograf Warszawy Zbyszko Siemaszko. Polskie Radio, 2015-03-04. [dostęp 2015-03-05].
  3. ↑ a b c d e f Zespół - Szukaj w Archiwach [online], www.szukajwarchiwach.gov.pl [dostęp 2020-05-23].
  4. ↑ Z dziejów szpitala św. Jakuba w Wilnie: Symbioza miłosierdzia, ofiarności i wiedzy | Wilnoteka [online], www.wilnoteka.lt [dostęp 2017-11-15] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zbyszko_Siemaszko&oldid=71772664”