Zderzenie boczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zderzenie boczne (pojazdów mechanicznych) – zderzenie dwóch pojazdów (dotyczy to zazwyczaj samochodów i statków), w którym przód jednego z nich - w sposób niezaplanowany (oprócz testów zderzeniowych) - uderza w bok (dochodzi do kontaktu) drugiego pojazdu; zjawisku temu towarzyszy wyzwolenie dużej (ogromnej) niszczącej siły zagrażającej uczestnikom utratą zdrowia lub życia.

Zderzenie boczne z testów zderzeniowych; Ford Focus i Ford Explorer

Z uwagi na lokalizację zderzenia boczne dzielimy na:

  • boczne (przesunięte),
  • ukośne tylne,
  • ukośne przednie.

W zderzeniu bocznym najczęściej dochodzi do obrażeń głowy, szyi i klatki piersiowej, a także miednicy i brzucha; kierowca i pasażer(owie) narażeni są na uderzenie przez odkształcone i zdeformowane drzwi. W Europie ok. 1/3 wszystkich obrażeń ciała i ofiar śmiertelnych w kolizjach i wypadkach drogowych jest wynikiem zderzeń bocznych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Wicher: Bezpieczeństwo samochodów i ruchu drogowego. ISBN 83-206-1461-9.