Zdrężno (powiat ełcki)
53°54′50″N 22°24′15″E/53,913889 22,404167
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Wysokość lustra |
127,3 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
75,4 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Długość linii brzegowej |
6 300 m |
| Objętość |
5 872,9 tys. m³ |
| Hydrologia | |
| Rzeki zasilające |
Dopływ z jez. Przytulskiego |
| Rzeki wypływające |
Dopływ z jez. Przytulskiego |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Ełk  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu ełckiego  | |
| 53°54′50″N 22°24′15″E/53,913889 22,404167
| |
Zdrężno lub Zdręsno[1][2] – jezioro w Polsce, położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Ełk[3].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Jezioro leży na Pojezierzu Mazurskim[4], w mezoregionie Pojezierza Ełckiego[5], w dorzeczu Płociczanka–Ełk–Biebrza–Narew–Wisła[6]. Znajduje się około 8 km w kierunku północnym od Ełku. Nad północnym brzegiem położona jest wieś Przytuły, a nad południowym Płociczno[6]. Przez jezioro przepływa ciek wodny o nazwie Dopływ z jez. Przytulskiego, który łączy zbiornik wodny z Jeziorem Przytulskim[7] oraz z jeziorem Płociczno. W najbliższym otoczeniu znajdują się pastwiska, łąki i nieużytki[6].
Linia brzegowa akwenu jest słabo rozwinięta, brzegi miejscami są strome[6].
Zgodnie z typologią abiotyczną zbiornik wodny został sklasyfikowany jako jezioro o wysokiej zawartości wapnia, o dużym wypływie zlewni, stratyfikowane, leżące na obszarze Nizin Wschodniobałtycko-Białoruskich (6a)[1].
Jezioro leży na terenie obwodu rybackiego jeziora Zdręsno w zlewni rzeki Ełk – nr 27[2].
Morfometria
[edytuj | edytuj kod]Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 75,4 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 7,8 m, a maksymalna – 17,7 m. Lustro wody znajduje się na wysokości 127,3 m n.p.m. Objętość jeziora wynosi 5 872,9 tys. m³. Zgodnie z badaniem z 1998 roku przyznano akwenowi II klasę czystości[4]. Maksymalna długość jeziora to 2500 m a szerokość 475 m. Długość linii brzegowej wynosi 6 300 m[6].
Inne dane uzyskano natomiast poprzez planimetrię jeziora na mapach w skali 1:50 000 według Państwowego Układu Współrzędnych 1965, zgodnie z poziomem odniesienia Kronsztadt. Otrzymana w ten sposób powierzchnia zbiornika wodnego to 77,5 ha, a wysokość bezwzględna lustra wody – 126,9 m n.p.m.[4]
Przyroda
[edytuj | edytuj kod]Jezioro określane jako sielawowe. Spotkać tu można także liny, okonie szczupaki i leszcze. Wśród roślinności zanurzonej – ramienice, rogatek, jaskier krążkolistny i rdestnice. Wokół brzegów roślinność skąpa z uwagi na strome stoki ławicy. Dominuje trzcina, pałka wąskolistna i skrzypy[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Ministerstwo Środowiska, Raport dla Obszaru Dorzecza Wisły z realizacji art. 5 i 6, zał. II, III, IV Ramowej Dyrektywy Wodnej 2000/60/WE, Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, marzec 2005, s. 122 [dostęp 2017-02-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].
- ↑ a b Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie: Obwieszczenie nr 3/2016 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie z dnia 30 września 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia w sprawie ustanowienia obwodów rybackich na publicznych śródlądowych wodach powierzchniowych płynących. edziennik.mazowieckie.pl, 30 września 2016. [dostęp 2020-01-18].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 398, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ a b c Adam Choiński, Katalog Jezior Polski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 367, ISBN 83-232-1732-7, OCLC 169954726.
- ↑ Roman Zielony, Alina Kliczkowska: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2012. ISBN 978-83-61633-62-4.
- ↑ a b c d e f Henryk Chmielewski, Kamil Zdanowski, Jerzy Waluga, Jeziora Pojezierza Ełckiego, Olsztyn: Instytut Rybactwa Śródlądowego, 2007 (Przewodniki wędkarskie; 7), ISBN 978-83-60111-12-3, OCLC 750639686.
- ↑ Dopływ z jez. Przytulskiego >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-02-22].