Zdzisław Czeszejko-Sochacki
| ||
Data i miejsce urodzenia | 10 kwietnia 1927 Rokitno | |
Data i miejsce śmierci | 24 maja 2002 Warszawa | |
Poseł VIII kadencji Sejmu PRL | ||
Okres | od 23 marca 1980 do 31 sierpnia 1985 | |
Przynależność polityczna | Polska Zjednoczona Partia Robotnicza | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() ![]() ![]() |
Zdzisław Czeszejko-Sochacki (ur. 10 kwietnia 1927 w Rokitnie na Wołyniu, zm. 24 maja 2002 w Warszawie) – profesor zwyczajny dr hab. nauk prawnych, specjalista w dziedzinie prawa konstytucyjnego, adwokat (1953–1993), radca prawny (1951–1969), Prezes Naczelnej Rady Adwokackiej (1972–1981) poseł na Sejm PRL VIII kadencji, ambasador Polski w Konfederacji Szwajcarskiej (1986–1990), sędzia Trybunału Konstytucyjnego (1993–2001), członek Rady Krajowej PRON w 1983[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 10 kwietnia 1927 w Rokitnie na Wołyniu. Studiował prawo na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po ukończeniu studiów w 1951 odbywał aplikację sądową w Opolu. W 1953 zdał egzamin adwokacki i rozpoczął praktykę adwokacką. Od 1951 do 1969 także radca prawny.
Stopień naukowy doktora nauk prawnych uzyskał w 1974, a doktora habilitowanego w 1988. Profesor zwyczajny od 1998. Prowadził pracę naukową i dydaktyczną na Uniwersytecie Opolskim, Prywatnej Wyższej Szkole Businessu i Administracji w Warszawie, a także od 1996 do końca życia na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Białymstoku (Zakład Prawa Konstytucyjnego).
Pełnił kolejno funkcje sekretarza, wicedziekana i dziekana Rady Adwokackiej w Opolu w latach 1953–1967. Od 1967 do 1970 sekretarz Rady Adwokackiej w Warszawie, a od 1970 do 1972 dziekan tej Rady. Prezes Naczelnej Rady Adwokackiej w latach 1972–1981.
Członek Zrzeszenia Prawników Polskich, prezes Zarządu Głównego ZPP w latach 1981–1985. Wiceprezydent Międzynarodowego Zrzeszenia Prawników Demokratów (1981–1985) oraz członek-założyciel Polskiego Towarzystwa Legislacji (od 1998 członek zarządu).
Wybrany w 1993 na stanowisko sędziego Trybunału Konstytucyjnego. Funkcję pełnił do 1 grudnia 2001, kiedy to przeszedł w stan spoczynku. Na początku 2002 powołany do składu Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów.
Zmarł 24 maja 2002 w Warszawie.
Jego dorobek naukowy stanowi prawie 40 monografii i studiów z zakresu adwokatury, prawa sądowego, konstytucyjnego i parlamentarnego, a także teorii i praktyki prawodawstwa. Autor ponad 100 artykułów i publikacji naukowych z dziedziny prawa.
Wyróżniony wieloma odznaczeniami państwowymi (m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1974), Złotym Krzyżem Zasługi (1969) i Wielką Srebrną Honorową Odznaką „Za zasługi dla Austrii”[2]). 2 grudnia 2001 prezydent Aleksander Kwaśniewski odznaczył go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
W opublikowanym w „Rzeczpospolitej” artykule Piotr Pałka napisał, że od 1949 Zdzisław Czeszejko-Sochacki był tajnym współpracownikiem organów bezpieczeństwa Polski Ludowej o pseudonimie „Lech”[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ „Trybuna Robotnicza”, nr 109 (12 961), 10 maja 1983, s. 6.
- ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
- ↑ Piotr Pałka: Sędzia we własnej sprawie. rp.pl, 11 maja 2007.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zdzisław Czeszejko-Sochacki, Sądownictwo konstytucyjne w Polsce na tle porównawczym, Warszawa 2003, Biuro Trybunału Konstytucyjnego, ISBN 83-87515-28-0.
|
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Ambasadorowie III Rzeczypospolitej
- Ambasadorowie PRL
- Ambasadorowie Polski w Szwajcarii
- Członkowie Rady Krajowej PRON
- Działacze PZPR
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (1944–1989)
- Pochowani na Cmentarzu Komunalnym Południowym w Warszawie
- Polscy adwokaci
- Polscy radcy prawni
- Posłowie z okręgu Puławy (PRL)
- Sędziowie Trybunału Konstytucyjnego
- Urodzeni w 1927
- Wykładowcy Uniwersytetu Opolskiego
- Wykładowcy Wydziału Prawa Uniwersytetu w Białymstoku
- Zmarli w 2002