Zdzisław Hordyński-Juchnowicz

Zdzisław Horodyński-Juchnowicz
	generał dywizji
Data i miejsce urodzenia	31 lipca 1857 ; Brzeżany
Data i miejsce śmierci	12 stycznia 1929 ; Lwów
	Przebieg służby
Lata służby	1879–1915; 1918–1920
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Stanowiska	Naczelny lekarz WP
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; walka o Lwów
	Odznaczenia

Zdzisław Hordyński-Juchnowicz (ur. 31 lipca^[a] 1857 w Brzeżanach, zm. 12 stycznia^[1]^[b]1929 we Lwowie) – polski lekarz, doktor medycyny, generał dywizji Wojska Polskiego^[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Służba w cesarskiej i królewskiej armii[edytuj | edytuj kod]

Był synem Joachima. Studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1881 uzyskał dyplom lekarski. W 1879 rozpoczął pełnić zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej armii. Od 1887 służył w Zadarze, w Chorwacji. Przeniesiony do Krakowa, do kliniki chirurgicznej profesora Ludwika Rydygiera. Następnie został ordynatorem Oddziału Chirurgicznego. Do 1906 był komendantem 15 Garnizonowego Szpitala Wojskowego w Krakowie. Przeniesiony do Wiednia wykładał w Wojskowo-Lekarskiej Szkole Aplikacyjnej. W 1911 został mianowany na stopień generalnego lekarza sztabowego (odpowiednik stopnia generała majora). W 1912 mianowany komendantem Szkoły Aplikacyjnej. W 1915 na własną prośbę przeniesiony w stan spoczynku.

Służba w Wojsku Polskim[edytuj | edytuj kod]

Od listopada 1918 kierował służbą sanitarną w walkach o Lwów. 28 grudnia 1918 przyjęty do WP w stopniu generała podporucznika. Został szefem Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych i naczelnym lekarzem WP. 17 stycznia 1920^[3] na własną prośbę zwolniony ze stanowiska z podziękowaniem Naczelnego Wodza za dotychczasową służbę. 20 lutego 1920 został zwolniony z funkcji przewodniczącego Przygotowawczej Subkomisji Weryfikacyjnej dla oficerów lekarzy, podlekarzy i oficerów sanitarnych^[4]. Obowiązki szefa departamentu i przewodniczącego podkomisji weryfikacyjnej przekazał płk. lek. Franciszkowi Zwierzchowskiemu. 26 października 1923 Prezydent RP zatwierdził go w stopniu generała dywizji^[5]. Swoją bogatą bibliotekę lekarską ofiarował Oficerskiej Szkole Sanitarnej.

Awanse[edytuj | edytuj kod]

asystent lekarza (Assistenzarzt)
starszy lekarz (Oberarzt)
lekarz pułku (Regimentsarzt)
lekarz sztabowy (Stabsarzt) – 1899
starszy lekarz sztabowy 2 klasy (Oberstabsartzt 2 Klasse) – 1902
starszy lekarz sztabowy 1 klasy – 1906
generalny lekarz sztabowy (Generalstabsarzt) – 1911

generał podporucznik lekarz
generał dywizji – 26 października 1923

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Franciszka Józefa (1915, Austria)^[6]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Kryska Karski i Żurakowski jako datę urodzenia podały 30 czerwca. Rocznik oficerski 1923 (s. 1575) potwierdził jako datę urodzenia 31 lipca 1857 r.
↑ Stawecki jako datę śmierci podał 3 stycznia 1929 r.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Zmarli. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”, s. 270, Nr 13 z 9 sierpnia 1929. Ministerstwo Spraw Wojskowych.
↑ Stawecki wykazuje go jako tytularnego generała dywizji.
↑ Dziennik Pers. MSWojsk. Nr 4 z 07.02.1920 r. Stawecki jako datę zwolnienia ze stanowiska szefa departamentu podaje 17 stycznia 1919 r. Ponadto utrzymuje, że równolegle piastował funkcję generalnego inspektora korpusu lekarzy wojskowych.
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 9 z 13.03.1920 r.
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 70 z 07.11.1923 r.
↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1818, s. 163

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Kryska-Karski Tadeusz i Żurakowski Stanisław, Generałowie Polski Niepodległej, Warszawa 1991, s. 39,
Stawecki Piotr, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa 1994, ISBN 83-11-08262-6, s. 138-139,

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Fotografia generała w zbiorach NAC
Z historii krakowskiego szpitala wojskowego. 5wszk.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-09)].

[1] Kryska Karski i Żurakowski jako datę urodzenia podały 30 czerwca. Rocznik oficerski 1923 (s. 1575) potwierdził jako datę urodzenia 31 lipca 1857 r.

[3] Stawecki jako datę śmierci podał 3 stycznia 1929 r.

[2] Zmarli. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”, s. 270, Nr 13 z 9 sierpnia 1929. Ministerstwo Spraw Wojskowych.

[4] Stawecki wykazuje go jako tytularnego generała dywizji.

[5] Dziennik Pers. MSWojsk. Nr 4 z 07.02.1920 r. Stawecki jako datę zwolnienia ze stanowiska szefa departamentu podaje 17 stycznia 1919 r. Ponadto utrzymuje, że równolegle piastował funkcję generalnego inspektora korpusu lekarzy wojskowych.

[6] Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 9 z 13.03.1920 r.

[7] Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 70 z 07.11.1923 r.

[8] Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1818, s. 163

[a]

[1]

[b]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]