Zdzisław Jarosz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zdzisław Jarosz
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1932
Jastrzębia

Data śmierci

3 kwietnia 2022

doktor nauk prawnych
Specjalność: prawo konstytucyjne
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1964 – prawo
UW

emerytowany docent Uniwersytetu Warszawskiego

Zdzisław Jarosz (ur. 1 lipca 1932 w Jastrzębiej[1], zm. 3 kwietnia 2022[2]) – polski prawnik, doktor nauk prawnych, emerytowany docent Uniwersytetu Warszawskiego, specjalista w zakresie prawa konstytucyjnego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1953 ukończył studia prawnicze I stopnia na Uniwersytecie Łódzkim, w 1954 studia magisterskie z zakresu prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego[1]. Jeszcze w czasie studiów, w 1954 został zatrudniony na macierzystym wydziale w Katedrze Prawa Państwowego[1]. Tam też w 1964 uzyskał stopień doktora nauk prawnych i zatrudniony jako adiunkt, a w 1968 powołany na stanowisko docenta[1]. W latach 1978–1981 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Prawa i Administracji UW, a w latach 1987–1990 dyrektora Instytutu Nauk o Państwie i Prawie na tym wydziale. Przez wiele lat był kierownikiem Zakładu (później Katedry) Prawa Konstytucyjnego[1]. Był promotorem czterech rozpraw doktorskich (Janusz Mordwiłko, Stanisław Bożyk, Grzegorz Kryszeń - w 1989 i Marek Czarzasty)[1][3][4][5]. Był również wykładowcą na uniwersytetach w Paryżu, Poitiers i Hawrze[1]. Uczestniczył w trzech Światowych Kongresach Konstytucjonalistów (1987, 1991, 1999)[1].

Równocześnie w latach 1971-1978 i 1985-1989 był konsultantem naukowym Biura Rad Narodowych Kancelarii Rady Państwa, następnie doradzał Kancelarii Prezydenta RP i w latach 90. XX wieku Kancelarii Sejmu[1]. W latach 1987-1989 był członkiem Radzie Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów[6]. Uczestniczył w pracach nad nową Konstytucją RP, był współautorem jednego z projektów[1].

W 2000 wydano poświęconą mu księgę pamiątkową pt. Konstytucja – wybory – parlament. Studia ofiarowane Zdzisławowi Jaroszowi, red. Lech Garlicki (Warszawa 2000)[3] zaś w 2012 publikację pt. XV lat obowiązywania Konstytucji z 1997 r. Księga jubileuszowa dedykowana Zdzisławowi Jaroszowi, red. Marek Zubik (Warszawa 2012)[7].

Mąż Marii Kruk-Jarosz[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Leszek Garlicki Zdzisław Jarosz – życiorys i twórczość naukowa, w: Konstytucja – wybory – parlament. Studia ofiarowane Zdzisławowi Jaroszowi, wyd. Liber, Warszawa 2000, s. 7-8
  2. https://www.wpia.uw.edu.pl/pl/aktualnosci/odszedl-doc-dr-zdzislaw-jarosz-prodziekan-wpia-uw-w-latach-1978-1981
  3. a b doc. dr Zdzisław Jarosz. wpia.uw.edu.pl. [dostęp 2017-04-14].
  4. Dr Zdzisław Jarosz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2017-04-14].[martwy link]
  5. Dr hab. Grzegorz Kryszeń, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-05-03].[martwy link]
  6. Historia Rady Legislacyjnej
  7. Jarosz, Zdzisław (1932- ). [dostęp 2017-04-14].
  8. Polskie Towarzystwo Prawa Konstytucyjnego | Zmarł doc. Zdzisław Jarosz [online] [dostęp 2023-05-09] (pol.).