Zdzisław Umiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zdzisław Umiński
Data i miejsce urodzenia

14 września 1924
Warszawa

Data i miejsce śmierci

2 lutego 2004
Warszawa

Zawód, zajęcie

prozaik, publicysta, krytyk literacki, dziennikarz

Miejsce zamieszkania

Warszawa

Alma Mater

Szkoła Główna Służby Zagranicznej

Rodzice

Eugeniusz Aleksander
Zofia z domu Kulińska

Małżeństwo

Halina z domu Minko

Hamlet
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

14 września 1924
Warszawa

Data śmierci

2 lutego 2004

Przebieg służby
Siły zbrojne

AK Armia Krajowa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa, powstanie warszawskie

Zdzisław Umiński ps. Hamlet (ur. 14 września 1924 w Warszawie; zm. 2 lutego 2004 tamże) – polski prozaik, publicysta, krytyk literacki, dziennikarz, oficer Armii Krajowej.

Życie[edytuj | edytuj kod]

W okresie okupacji, na tajnych kompletach ukończył Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie. Pod koniec okupacji zbiegł na Zachód. W sierpniu 1945 roku wrócił z Anglii do kraju. W 1951 roku ukończył Szkołę Główną Służby Zagranicznej w Warszawie. W latach 1946-1953 pracował w handlu zagranicznym.

Okupacja[edytuj | edytuj kod]

Od 1 stycznia 1940 r. służył w ZWZ, a następnie w AK. W latach 1942–1943 był więziony w Sieradzu. Po zwolnieniu wraca do konspiracji. Kończy tu podchorążówkę, a od początku 1944 bierze udział w dywersji. W czasie powstania warszawskiego jest żołnierzem Powstańczych Oddziałów Specjalnych batalionu „Parasol”, a także dowódcą kompanii 6, batalionu II, III Rejonu - Rembertów. Kończy powstanie w stopniu podporucznika. Po kapitulacji latach 1944–1945 przebywał w obozie pracy, skąd zbiegł i przedostał się na Zachód. Po powrocie z Anglii, przesłuchiwany przez służby bezpieczeństwa.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

W następnych latach był redaktorem tygodników „Dziś i Jutro” i „Kierunki” pisząc felietony i artykuły krytyczne. Jako pisarz debiutował w 1956 na łamach tygodnika „Kierunki”. Gros jego książek nawiązuje do lat okupacji, bazując na jego osobistych przeżyciach oraz notatkach z tego okresu. Swoje utwory publikował w Czytelniku, PAXie, KAW, Naszej Księgarni. Kilka jego książek zostało wydanych w innych językach.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Jolanta umiera od wczoraj (opowiadania - 1958)
  • Sprawozdanie konfidenta (opowiadania - 1959)
  • Rue de Linee (powieść - 1962)
  • Wielka Warszawska (opowiadania - 1963)
  • Na północ od Alp (powieść - 1964) – nagroda im. Włodzimierza Pietrzaka
  • Czy musisz śnić (powieść - 1966)
  • Polowanie na dzikie kaczki (opowiadania - 1967)
  • Pułapka (powieść - 1967)
  • Dziennik urzędnika (powieść - 1970)
  • Lasso (powieść - 1973)
  • Kariera (powieść - 1974)
  • Stawka na pechowego konia (powieść - 1975)
  • Hazardzista (powieść 1976)
  • Karabin i granat (powieść dla młodzieży - 1978)
  • Nocny ptak guacharo (powieść - 1979)
  • Przepłynąć białym promem (powieść - 1982)
  • Zaprzęg, Już zaraz, za chwilę... (dwie mini powieści - 1982)
  • Album z rewolwerem (powieść - 1984)
  • Pod znakiem panny (opowiadania)
  • Powstańcze rozstania (wspomnienia - 1984)
  • Powiedz, kim jestem (powieść - 1985)
  • Żegnaj, Scypio (opowiadania - 1987)
  • Z pamiętnika warszawianki (powieść - 1989)
  • Za późno, za daleko (powieść - 1989)
  • W ruinach Warszawy (powieść - 1991)
  • Dwa kroki w szaleństwo (powieść - 1999)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]