Zebra pręgowana
| Equus grevyi[1] | |||
| Oustalet, 1882 | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
zebra pręgowana | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Zebra pręgowana[4], zebra Grevy'ego[5], zebra Grevyego[6] (Equus grevyi) – gatunek ssaka z rodziny koniowatych, należący do grupy zebr.
Sierść tułowia ubarwiona w pionowe czarno-białe pasy, zakrzywiające się na biodrach i barkach, na nogach przechodzące w poziome, sięgające kopyt. Brzuch jest biały, grzywa dwubarwna. Charakterystyczne bardzo długie, szerokie uszy zaokrąglone na wierzchołkach. Nowo urodzone źrebięta mają pasy brązowo-czarne, a ich grzywy ciągną się wzdłuż grzbietu aż do ogona.
Średnia długość życia wynosi około 20 lat.
Nazwa gatunkowa grevyi jest eponimem mającym na celu uhonorowanie Jules’a Grevy’ego, prezydenta Francji.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Niegdyś licznie występowały w Etiopii, Somalii oraz północnej Kenii, jednakże dziś można je tylko spotkać w północno-wschodniej Etiopii oraz w Kenii. Ten gatunek zebry nie był widywany w Somalii od 1973 roku. Ich liczba zmniejszyła się gwałtownie w latach 70. XX wieku, kiedy ich skóry stały się bardzo modne[7].
Środowisko i odżywianie[edytuj | edytuj kod]
Zebry pręgowane występują na sawannach wschodniej Afryki, w Etiopii i północnej Kenii. Obecnie występowanie w Sudanie nie jest potwierdzone. Są roślinożerne, ich głównym pożywieniem są trawy.
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała: 2,5–3 m
Długość ogona: 38–75 cm
Wysokość w kłębie: 1,4–1,6 m
Masa: samce 380–450 kg, samice 350–400 kg.
Rozmnażanie i życie społeczne[edytuj | edytuj kod]
Zebry pręgowane osiągają dojrzałość płciową w wieku 4 lat. Samice są płodne 2–9 dni co 19–33 dni. Ciąża trwa około 390 dni. Młode rodzą się najczęściej w sierpniu lub we wrześniu. Po 6–14 minutach od narodzin młoda zebra może stać, po około 30 minutach chodzić, a po około 45 minutach biegać. Młode stają się dorosłe po około 275 dniach.
W przeciwieństwie do innych gatunków zebr, nie żyje w stałych stadach, nie obserwuje się też stałych związków. Większość osobników żyje w grupach ogierów lub klaczy z młodymi, czasami w grupach mieszanych.
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych, prowadzonej przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody, zebra pręgowana jest klasyfikowana jako gatunek zagrożony wyginięciem (kategoria EN)[3]. Ssaki te są jednak często spotykane w ogrodach zoologicznych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Equus grevyi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Equus grevyi. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 4 sierpnia 2011]
- ↑ a b Equus grevyi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973. ISBN 83-214-0637-8.
- ↑ Zygmunt Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
- ↑ Sally Morgan: Atlas gatunków zagrożonych. Warszawa: Arkady, 2008. ISBN 978-83-213-4540-6.