Zelig

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zelig
Ilustracja
Gatunek

komedia

Data premiery

15 lipca 1983

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

79 min

Reżyseria

Woody Allen[1]

Scenariusz

Woody Allen[1]

Główne role

Woody Allen
Mia Farrow
John Buckwalter

Muzyka

Dick Hyman[1]

Zdjęcia

Gordon Willis[1]

Scenografia

Mel Bourne[1]

Kostiumy

Santo Loquasto[1]

Montaż

Susan E. Morse[1]

Produkcja

Robert Greenhut
Charles H. Joffe
Jack Rollins[1]

Wytwórnia

Orion Pictures

Zelig – komedia filmowa w konwencji mockumentary z 1983 roku w reżyserii Woody`ego Allena. W rolach głównych wystąpili sam reżyser oraz jego ówczesna partnerka życiowa Mia Farrow.

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

Obraz stylizowany jest na film dokumentalny, opowiadający o losach niezwykłego człowieka żyjącego w latach 20. XX wieku w Nowym Jorku. Leonard Zelig cierpiał na niezbadaną wcześniej chorobę psychiczną. Przebywając w otoczeniu określonej grupy osób (np. lekarzy, Greków, czarnych), niemal automatycznie przyjmował charakterystyczny dla tej grupy sposób zachowania, a dodatkowo upodabniał się do swoich towarzyszy fizycznie. Trafia do kliniki psychiatrycznej na Manhattanie, gdzie zajmuje się nim młoda i ambitna lekarka, dr Fletcher.

Chcąc upodobnić film do dokumentu, ograniczono dialogi postaci (historię opowiada narrator) i w większości scen zastosowano czarno-białą taśmę. Kolorowe są jedynie ujęcia bohaterów i ich bliskich, dziś już ludzi w podeszłym wieku, którzy dzielą się swoimi wspomnieniami z tamtych czasów. Aby jeszcze bardziej uprawdopodobnić opowiadaną historię, w roli ekspertów wystąpiło kilka autentycznych postaci ze środowiska amerykańskich intelektualistów, m.in. pisarka Susan Sontag czy laureat Literackiej Nagrody Nobla Saul Bellow.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

Oscary za rok 1983

Złote Globy 1983

  • Najlepsza komedia/musical (nominacja)
  • Najlepszy aktor w komedii/musical – Woody Allen (nominacja)

Nagrody BAFTA 1983

Nagrody Saturn 1983

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Allen i Björkman 1998 ↓, s. 323.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]