Zenobia (stanowisko archeologiczne)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zenobia – ruiny fortu zbudowanego przez królową Palmyry Zenobię III na prawym brzegu Eufratu w celu zabezpieczenia szlaków handlowych. Rozbudowana przez cesarza Dioklecjana. Około roku 550 cesarz Justynian umocnił fort w celu powstrzymania ekspansji króla Sasanidów Chosrowa I, jednakże w 610 roku warownia została zdobyta i zburzona przez Chosrowa II. Obecnie stanowisko archeologiczne Zalabijja[1] w Syrii.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henri Stierlin Zabytki architektury obronnej, Wydawnictwo G+J RBA Sp. z o.o. & Co. Spółka Komandytowa, 2005, ss. , ISBN 83-60006-16-4