Zenon Gierała
Zenon Gierała (ur. w 1949 w Śniatyczach na Zamojszczyźnie) – polski pisarz, publicysta, gawędziarz, regionalista. W twórczości wykorzystuje bogatą wiedzę na temat polskiej obrzędowości oraz zwyczajów ludowych[1]. Jest także znawcą i badaczem kultury Romów radomskich[2].
W książkach dla młodzieży łączy przygody bohaterów z faktami z polskiej historii i ciekawymi legendami, związanymi z miastami, zamkami i miejscami historycznymi[3]. Od szeregu lat jest zapraszany na spotkania autorskie, w czasie których spotyka się m.in. z młodzieżą. Oprócz kilkunastu książek, napisał także ponad 600 artykułów o tematyce popularnonaukowej i fantastyczno-przygodowej[4]. Autor baśni i legend ziemi radomskiej, a także powieści historycznej „Eliasz z Orzechowa”[5].
Zamiłowanie do literatury rozwijał od dzieciństwa, jego pierwsze utwory zostały wydrukowane w „Świerszczyku”, a następnie w „Świecie Młodych”[2]
Ukończył Szkołę Zawodową w Zamościu oraz Technikum Przemysłowo-Pedagogiczne w Krośnie na kierunku obróbka skrawaniem, który kontynuował w czasie studiów w Politechnice Rzeszowskiej, gdzie uzyskał także specjalność pedagogiczną. W celu rozwijania zdolności literackich, ukończył podyplomowe Studium Dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim, a także studiował etykę i filozofię na Politechnice Świętokrzyskiej[6].
Po praktykach z młodzieżą w szkołach technicznych w Stoczku Łukowskim i Warszawie, przez prawie 30 lat pracował w Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Radomiu-Wacynie, początkowo jako wychowawca w internacie oraz instruktor w warsztatach szkolnych, a następnie jako nauczyciel przedmiotów zawodowych[7] takich, jak mechanika techniczna i technologia metalu[8][9]. W szkole wprowadził gimnastykę poranną przed lekcjami, założył w internacie radiowęzeł, budował wraz z uczniami nietypowe pojazdy („mimochód” księżycowy, „pirat”), zaprojektował i urządził szkolny ogródek jordanowski, wyposażając go z pomocą młodzieży w instalacje z metaloplastyki.
Zainteresowanie folklorem, spotkania z ciekawymi ludźmi oraz organizacja Muzeum Wsi Radomskiej, zaowocowały założeniem i prowadzeniem Koła Młodych Etnografów przy Technikum Mechanizacji Rolnictwa. W latach 1976–1978 wraz z uczniami zebrał od najstarszych mieszkańców wsi radomskiej wiele baśni i legend[2], a także blisko 70 regionalnych przysłów, opublikowanych w zbiorze „Nieznane przysłowia ziemi radomskiej” (opr. A. Krzemiński)[10].
W wolnym czasie realizował zamiłowanie do pisania. W 1983 r. rozpoczął regularną współpracę z Tygodnikiem Radomskim i miesięcznikiem Kontakt, gdzie publikował baśnie i legendy Ziemi Radomskiej, opisywał miejscowy folklor i etnografię, a w miesięczniku dla dzieci „Uśmiech numeru” prowadził dział fantastycznonaukowy[6].
W dzieciństwie spędzał dużo czasu wędrując z taborem cygańskim, dzięki czemu poznał zwyczaje i społeczność romską. Fascynacja kulturą radomskich Romów znalazła odzwierciedlenie we współpracy z Kwartalnikiem Romskim, który ukazywał się w latach 2010–2015. Zenon Gierała w tym czasie pełnił funkcję redaktora działu publicystycznego, a także przygotowywał teksty do działów: Historie Romskich Rodów, Romskie profesje, Paramisi romane, Ocalić od zapomnienia[11].
Od 1973 r. mieszka w Radomiu. W latach 1984–1988 był radnym z okręgu Zamłynie[8]. Jest żonaty, ma jedną córkę i wnuki[3].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- Baśnie i legendy ziemi radomskiej, PTTK „Kraj”, Radom 1986; LSW, Warszawa 1999; „Jedność”, Kielce 2004, 2013.
- Szczodraki, kusaki, lany poniedziałek…: rok obrzędowy w zwyczajach i podaniach ludowych, LSW Warszawa, 1989.
- Szczodraki, kusaki, lany poniedziałek…: polskie tradycje ludowe, „Jedność” Kielce, 2019.
- Cygańskie srebro: baśnie, PTTK „Kraj”, 1991.
- Cygańskie srebro: baśnie polskich Cyganów nizinnych, „Jedność”, 2013.
- Tropiciele dinozaurów, AW „Interster”, Warszawa 1991.
- Cztery pory roku w obrzędach i podaniach ludowych, LSW, Warszawa 2001, 2010.
- Opowieści przydrożnych kapliczek, LSW, Warszawa 2009.
- Baśnie romskie, Stowarzyszenie Romów „Romano Waśt”, Radom 2009, płyta CD (lekt. Adela Głowacka)[14].
- Zapomniana historia: opowieść o chłopcu, który został duchem, Kropki trzy, Warszawa 2010.
- Baśnie i legendy ziemi świętokrzyskiej, „Jedność”, Kielce, 2011, 2018.
- Legenda o Pionku i Zagożdżonie, królewskich młynarzach: legenda o Pionkach, MBP Pionki, Pionki 2014.
- Tajemnica starej cerkwi, „Jedność” Kielce, 2015.
- Zamki i klasztory w legendach i baśniach polskich, „Jedność” Kielce, 2019.
- Stuletnia historia szkoły wacyńskiej w Radomiu: opisana według kronik szkolnych i wspomnień nauczycieli, „Jedność” Kielce, Zespół Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego w Radomiu, 2021.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nota biograficzna na okładce książki: Z. Gierała „Zapomniana historia”, Wydawnictwo kropki trzy, 2010 .
- ↑ a b c Ewa Nakonieczna , Tropiciel zapomnianych legend. KONTAKT, WIK Radom, nr 9/154, wrzesień 1991 .
- ↑ a b Liczę na babcie, które poczytają wnukom. Zenon Gierała promował nową książkę (zdjęcia) – echodnia.eu [online], 4 grudnia 2010 [dostęp 2016-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-03] .
- ↑ Nota o Autorze w: „Katalog wydawniczy”, Wydawnictwo Jedność, 2019 .
- ↑ Regionaliści. Tygodnik Radomski, nr 29, r. III., 18 lipca 1984 .
- ↑ a b Barbara Pikiewicz , Więcej niż belfer, Miesięcznik Prowincjonalny nr 2(119), 2010 .
- ↑ PIsarz Zenon Gierała odwiedził biblioteki w Iłży – echodnia.eu [online], 27 października 2011 [zarchiwizowane z adresu 2016-09-21] .
- ↑ a b Bogdan Wyciszkiewicz , Kompetencje i prawo. Tygodnik Radomski, nr 27, r. III., 18 lipca 1984 .
- ↑ „Bida w kamienie, a huk na ulicy”, czyli radomskie przysłowia nieznane. Słowo Ludu, nr 59 (19895), 24 marca 1982 .
- ↑ Tygodnik Radomski, nr 12, r. I., 24 czerwca 1982 .
- ↑ Agnieszka Caban , Pięć lat „Kwartalnika Romskiego”, w: Studia z Geografii Politycznej i Historycznej tom 4 (2015) .
- ↑ https://katalogi.bn.org.pl/discovery/search?query=any,contains,giera%C5%82a%20zenon&tab=LibraryCatalog&search_scope=NLOP_IZ_NZ&vid=48OMNIS_NLOP:48OMNIS_NLOP&offset=0.
- ↑ http://katalog.nukat.edu.pl/search/query?match_1=MUST&field_1&term_1=giera%C5%82a+zenon&sort=dateOldest&pageNumber=2&theme=nukat.
- ↑ Dodatek do Gazety Wyborczej, Łódź, nr 297, 2009 .