Zenon Grocholewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Zenon Grocholewski
Kardynał prezbiter
Zenon Grocholewski
Herb Zenon Grocholewski Illum Oportet Crescere
On ma wzrastać
Kraj działania Polska, Watykan
Data i miejsce urodzenia 11 października 1939
Bródki
Prefekt Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej
Okres sprawowania 1999–2015
Wyznanie katolicyzm
Kościół rzymskokatolicki
Prezbiterat 27 maja 1963
Nominacja biskupia 21 grudnia 1982
Sakra biskupia 6 stycznia 1983
Kreacja kardynalska 21 lutego 2001
Jan Paweł II
Kościół tytularny bazylika św. Mikołaja w Więzieniu
Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Komandoria "Missio Reconciliationis
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Sukcesja apostolska
Data konsekracji 6 stycznia 1982
Miejscowość Rzym
Konsekrator Jan Paweł II
Współkonsekratorzy Eduardo Martínez Somalo
Duraisamy Simon Lourdusamy

Zenon Grocholewski (ur. 11 października 1939 w Bródkach[1]) – polski biskup rzymskokatolicki, arcybiskup, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, prefekt Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej w latach 1999–2015, kardynał od 2001.

Życiorys[edytuj]

Ukończył studia prawnicze na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Wyświęcony na kapłana został w Poznaniu w 1963. Od 1966 przebywa w Rzymie, gdzie najpierw studiował prawo kanoniczne, a od 1972 do 1999 pracował w Najwyższym Trybunale Sygnatury Apostolskiej, dochodząc w nim do stanowiska prefekta (od 4 października 1998). Był też prezesem Sądu Kasacyjnego Państwa Watykańskiego.

W 1983 otrzymał święcenia biskupie (biskup tytularny Acropolis), a osiem lat później został mianowany arcybiskupem. W listopadzie 1999 z mianowania Jana Pawła II został prefektem Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej, czyli urzędu watykańskiego zajmującego się całokształtem katolickiego systemu oświaty i nauki oraz wielkim kanclerzem Uniwersytetu Gregoriańskiego. W 2001 został kardynałem diakonem z kościołem tytularnym św. Mikołaja w Więzieniu. 21 lutego 2011 został promowany do rangi kardynała prezbitera[2]. W 2015 został członkiem kolegium ds. odwołań od wyroków dotyczących przestępstw zastrzeżonych w Kongregacji Nauki Wiary[3][4]. 31 marca 2015 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z urzędu prefekta Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej[5][6].

Uchodzi za jednego z najlepszych współczesnych znawców prawa kanonicznego. Jest autorem i współautorem licznych publikacji książkowych oraz artykułów w czasopismach kanonicznych i pracach zbiorowych. Łącznie jego bibliografia przekracza 550 publikacji w 12 językach. Poza językiem polskim posługuje się także językiem włoskim, łaciną, francuskim, hiszpańskim i angielskim.

Uczestnik konklawe 2005 i konklawe 2013 roku.

Odznaczenia, tytuły i wyróżnienia[edytuj]

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 9 listopada 2009 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[7].

Tytuł doctora honoris causa przyznały mu: Akademia Teologii Katolickiej w Warszawie (1998), Katolicki Uniwersytet Lubelski (1999)[8], Uniwersytet w Pasawie (2001), Uniwersytet Komeńskiego w Bratysławie (2002)[9], Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (2004), Uniwersytet Śląski w Katowicach (2010)[10] oraz Uniwersytet Katolicki w Rużomberku (2013)[11].

W 2006 otrzymał tytuł honorowego obywatela Poznania[12].

Został laureatem Nagrody im. Księdza Idziego Radziszewskiego Towarzystwa Naukowego KUL za rok 2012[13], a także Diamentowego Feniksa 2017 przyznanego przez Stowarzyszenie Wydawców Katolickich[14]

W 2010 za wkład w dzieło pojednania został uhonorowany Komandorią Missio Reconciliationis. Od 2008 jest filistrem honoris causa Korporacji Akademickiej Magna-Polonia[15].

Przypisy[edytuj]

  1. ↑ Ksiądz Kardynał Zenon Grocholewski. miedzichowo.pl (arch.). [dostęp 2016-04-25].
  2. ↑ Stolica Apostolska: tegoroczne kanonizacje 23 października. radiovaticana.va, 21 lutego 2011. [dostęp 2016-04-25].
  3. ↑ Nomina dei Membri del Collegio per l’esame dei ricorsi alla Sessione Ordinaria presso la Congregazione per la Dottrina della Fede (wł.). press.vatican.va, 2015-01-21. [dostęp 2015-01-21].
  4. ↑ Nominacje w nowym kolegium Kongregacji Nauki Wiary ds. odwołań od wyroków dotyczących przestępstw zastrzeżonych; jednym z członków kard. Grocholewski. pl.radiovaticana.va, 2015-01-21. [dostęp 2015-01-21].
  5. ↑ Nomina del Prefetto della Congregazione per l’Educazione Cattolica (wł.). press.vatican.va, 2015-03-31. [dostęp 2015-04-01].
  6. ↑ Kard. Versaldi zastąpi kard. Grocholewskiego. ekai.pl, 2015-03-31. [dostęp 2015-04-01].
  7. ↑ M.P. z 2010 r. Nr 28, poz. 349 [dostęp 2010-11-24].
  8. ↑ Doktorzy Honoris Causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. kul.pl. [dostęp 2011-02-23].
  9. ↑ Doktorat honoris causa dla kard. Grocholewskiego. opoka.org.pl, 2002-09-13. [dostęp 2013-12-01].
  10. ↑ Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Śląskiego. us.edu.pl. [dostęp 2011-02-21].
  11. ↑ Słowacja: ks. kard. Grocholewski doktorem honoris causa. radiomaryja.pl, 2013-09-25. [dostęp 2013-12-01].
  12. ↑ Honorowi i zasłużeni obywatele Miasta Poznania. poznan.pl. [dostęp 2013-02-17].
  13. ↑ Nagroda im. Księdza Idziego Radziszewskiego. kul.pl. [dostęp 2013-05-27].
  14. ↑ Warszawa: wręczono nagrody FENIKS 2017. ekai.pl, 2017-04-01. [dostęp 2017-04-04].
  15. ↑ B. P. Wróblewski, Informator Poznańskiego Koła Międzykorporacyjnego, Poznań 2009, s. 45.

Linki zewnętrzne[edytuj]

p • d • e
Papież Jan Paweł II
16 października 1978 – 2 kwietnia 2005
Biografia
John paul 2 coa.svg
Pontyfikat
Dramaty i książki
Dokumenty papieskie
Współpracownicy
046CupolaSPietro.jpg Portal:Katolicyzm
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zenon_Grocholewski&oldid=48970243”