Zenon Parvi
.jpg) Zenon Parvi (przed 1909) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
cmentarz Rakowicki w Krakowie |
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz |
Zenon Parvi pseudonim Gabryel (ur. 22 grudnia 1868 w Krakowie, zm. 15 lutego 1910 tamże) – dziennikarz, dramatopisarz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był jednym z dziewięciorga dzieci zegarmistrza Teofila Parviego (1823- po 1880) oraz jego żony Leontyny (1837-1906) z domu Rogowskiej. Ze strony matki był bratem ciotecznym Stanisława Wyspiańskiego oraz Antoniego Waśkowskiego, szwagrem rzeźbiarza Tadeusza Błotnickiego. Był jednym z dziennikarzy "Nowej Reformy" oraz korespondentem pism warszawskich "Przeglądu Tygodniowego" oraz "Kuriera Codziennego". W latach 1901-1904 prowadził stałą rubrykę "Z Krakowa" omawiającą spektakle teatralne i wydawnictwa literackie. Jako dramatopisarz sławę zdobył naturalistycznym dramatem "Knajpa" opublikowanym w 1903 ze wstępem Gabrieli Zapolskiej ukazującym społeczne skutki alkoholizmu. Współpracował ze sceną amatorską oraz teatrem ludowym pisząc na ich użytek popularne sztuki historyczne "Marsz, marsz Dąbrowski" z 1901, oraz "Rok 1794 (Berek Joselewicz)" z 1904. W 1907 na łamach "Nowej Reformy" w numerze 555 opublikował artykuł "Ze wspomnień o Wyspiańskim". Rodziny nie założył. Pochowany został na cmentarzu Rakowickim w kwaterze XIIIa w grobowcu rodzinnym.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Nowakowski "Zenon Parvi" [w] "Polski Słownik Biograficzny" tom 25 wyd.1980
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dzieła Zenona Parvi w bibliotece Polona