Zenon Wachlowski (lekarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zenon Wachlowski
podpułkownik lekarz podpułkownik lekarz
Data urodzenia

17 maja 1874

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier,
Wojsko Polskie

Jednostki

6 Batalion Sanitarny,
DOK VI

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie pokoju) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych

Zenon Wachlowski[a] (ur. 17 maja 1874, zm. ?) – doktor medycyny, podpułkownik lekarz Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 17 maja 1874. Ukończył studia medyczne uzyskując stopień naukowy doktora. Był oficerem C. K. Armii. Do około 1911 był lekarzem pułkowym 11 pułk haubic polowych we Lwowie[1]. Od około 1912 przydzielony do 11 Szpitala Garnizonowego w Pradze[2][3]

Po zakończeniu I wojny światowej, odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia podpułkownika lekarza ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[4][5]. W 1923 jako oficer nadetatowy 6 batalionu sanitarnego (Lwów) służył w szefostwie sanitarnym Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie[6][7]. Po przeniesieniu w stan spoczynku jako emerytowany podpułkownik lekarz w 1928 zamieszkiwał we Lwowie[8].

Jego żoną była Ludwika z domu Turteltaub, z którą miał syna Zenona (1905–1940, prawnik, ofiara zbrodni katyńskiej)[9][10].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

austro-węgierskie

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Zeno Wachlowski”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]