Zespół Havelocka Ellisa
 |
Ten artykuł opisuje teorie, metody lub czynności niezgodne ze współczesną wiedzą medyczną. |
Zespół Havelocka Ellisa – osiąganie orgazmu przez kobietę w wyniku autostymulacji strumieniem wody, często z towarzyszącym poczuciem winy lub nienormalności. W zespole tym powstaje uwarunkowanie na taką formę masturbacji i niemożliwe staje się osiągnięcie orgazmu za pomocą innych technik. Prowadzi to do trudności w kontaktach seksualnych z partnerem.
Zwykle pierwszy orgazm wywołany stymulacją wodą powstaje przypadkowo w trakcie kąpieli i nie powoduje zaburzeń. Dopiero powtarzanie tego rodzaju zachowań prowadzi do powstania zespołu i odczuwania pobudzenia narządów płciowych przez partnera jako niesatysfakcjonujące.
Leczenie polega na stopniowym zastępowaniu stymulacji wodą przez inne formy stymulacji partnerskiej (oralną, manualną).
Dawniej zespół Havelocka Ellisa traktowany był jako jedna z form urofilii.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Lew-Starowicz: Słownik seksuologiczny. Warszawa: Agencja Omnipress, 1986, s. 93. ISBN 83-85028-08-0.
- Zbigniew Lew-Starowicz: Leczenie czynnościowych zaburzeń seksualnych. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1985, s. 197–198. ISBN 83-200-0828-X.
- Antoni Bromboszcz: Leksykon zespołów i objawów w ginekologii i położnictwie. Warszawa: PZWL, 1974, s. 39.