Przejdź do zawartości

Zespół Mauriaca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zespół Mauriaca – zespół objawów spowodowany skrajną postacią niewyrównania cukrzycy typu 1 u dzieci (wynika z przewlekłego niedoinsulinowania), polegający na upośledzeniu wzrastania i organomegalii (spleno- i hepatomegalii)[1]. W związku z postępem w diagnostyce i leczeniu cukrzycy zespół ten obecnie jest znacznie rzadziej notowany. Zespół opisał Leonard Pierre Mauriac[2].

Objawy

[edytuj | edytuj kod]
  • niedobór wzrostu
  • zaburzenia dojrzewania płciowego
  • hepatomegalia – tzw. wątroba akordeonowa
  • splenomegalia
  • otyłość.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Walenty Hartwig (red.): Endokrynologia kliniczna, tom I. Wyd. II. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Lekarskich, 1978.
  2. Susan L. Bartolucci, Thomas Lathrop Stedman, Pat Forbis: Stedman's medical eponyms. Baltimore, Md.: Lippincott Williams Wilkins, 2005, s. 462. ISBN 0-7817-5443-7.