Zespół Kleinego-Levina
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
|---|---|
Zespół Kleinego-Levina – zespół objawów, na który składają się napady żarłoczności (hiperfagia) i pobudzenia seksualnego z naprzemiennie występującymi okresami nadmiernej senności. Zespół dotyczy głównie chłopców w okresie dorastania.
Etiologia[edytuj | edytuj kod]
W rozwoju zespołu rozważa się zaburzenie czynności podwzgórza lub ogniskami uszkodzenia w osi podwzgórze-przysadka. Opisywane były przypadki po urazach głowy i zapaleniach mózgu o różnej etiologii.
Objawy[edytuj | edytuj kod]
- okresowa hipersomnia w postaci nieregularnych epizodów nasilonej senności (powyżej 18 godzin dziennie), trwająca kilka dni do kilku tygodni – tzw. syndrom śpiącej królewny[1],
- żarłoczność – manifestuje się w stanie czuwania,
- pobudzenie seksualne – nadmierna aktywność i odhamowanie prowadzące do czynności rozładowujących napięcie seksualne,
- zaburzenia nastroju – napady złości, drażliwość, agresja,
- zaburzenia świadomości, niekiedy omamy, urojenia, osłabienie pamięci i zaburzenia koncentracji uwagi.
Napady mogą nawracać w odstępach kilkumiesięcznych, a w większości przypadków zespół ma tendencję do samoistnego ustępowania.
Eponim[edytuj | edytuj kod]
Nazwa zespołu pochodzi od Williego Kleinego i Maxa Levina[2][3].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jeffrey L Cummings: Neuropsychiatria. M.S. Mega. Wrocław: Urban & Partner, 2005. ISBN 978-83-89581-42-6. OCLC 749603957. (pol.).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jolanta Chmielik, Jolanta Kasprzyk-Obara, Anna Chmielik, Problemy diagnostyczne w zespole nawracającej senności Kleinego-Levina [online].
- ↑ W. Kleine. Periodische Schlafsucht. Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie, 1925, 57: 285-320.
- ↑ M. Levin. Periodic somnolence and morbid hunger: A new syndrome. Brain, Oxford, 1936, 59: 494-504.
