Zgromadzenie Narodowe Republiki Serbii
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Rodzaj | |
Kierownictwo | |
Przewodniczący | |
Wiceprzewodniczący |
Sandra Božić (SNS), Snežana Paunović (SPS), Borko Stefanović (SSP), Zoran Lutovac (DS), Elvira Kovács (VMSZ/SVM), Usame Zukorlić (SPP), Vojislav Mihailović (POKS) |
Struktura | |
![]() | |
Liczba członków |
250 |
Stowarzyszenia polityczne |
Koalicja rządowa (157) Wsparcie (5)
Opozycja (88) |
Ostatnie wybory | |
Siedziba | |
![]() | |
Dom Zgromadzenia Narodowego Republiki Serbii, plac Nikole Pašića 13, Belgrad | |
Strona internetowa |
Serbia
Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Serbii Ustrój polityczny
Konstytucja
Władza ustawodawcza
Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
Samorząd terytorialny
Partie polityczne
Wybory
Polityka zagraniczna
|
Zgromadzenie Narodowe Republiki Serbii (serb. Народна скупштина Републике Србије) jest to unikameralny parlament Republiki Serbii. Składa się z 250 posłów, wybieranych na 4-letnią kadencję. Obecnym, od 2 sierpnia 2022, Przewodniczącym Zgromadzenia Narodowego RS jest Vladimir Orlić. Wcześniej, od 22 października 2020, Przewodniczącym Zgromadzenia Narodowego RS była Ivica Dačić.
Najważniejsze kompetencje[1]:
- możliwość zmiany konstytucji
- ogłaszanie referendum
- ratyfikuje umowy międzynarodowe, gdy obowiązek ich ratyfikacji wynika z przepisów prawnych
- uchwala budżet państwa
- decyduje o wojnie i pokoju
- może wprowadzić stan wojenny
- zatwierdza plany rozwoju gospodarczego
- powołuje rząd oraz kieruje jego pracą
- wyznacza prezesa Banku Narodowego Serbii
Budynek parlamentu[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
Budynek parlamentu znajduje się w centrum Belgradu na placu Nikoli Pašicia nr 13. Budynek parlamentu widnieje na banknocie o nominale 5000 dinarów serbskich.
Budowę budynku w stylu akademizmu rozpoczęto w 1907 roku, a zakończono dopiero w roku 1936 - w październiku odbyła się pierwsza sesja parlamentu. Jego architektem był Konstantin Jovanović który zaprojektował budynek w 1892 roku. Projekt na bazie planów jego autorstwa wygrał przetarg na budowę parlamentu w roku 1901.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Zobacz także[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]