Zielona karta (ubezpieczenie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zielona karta

Zielona karta – międzynarodowy certyfikat ubezpieczeniowy dla posiadacza pojazdu mechanicznego, świadczący o tym, że jest on objęty ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej (OC) zgodnie z prawem ubezpieczeniowym obowiązującym w kraju, w którym jej posiadacz przebywa[1], a który należy do (głównie europejskiego) Systemu Zielonej Karty.

Certyfikat Zielonej Karty może być wystawiony na okres co najmniej 15 dni.

Państwa, w których posiadanie Zielonej Karty jest obowiązkowe, to[2]:

  • Albania
  • Białoruś
  • Bośnia i Hercegowina
  • Iran
  • Izrael
  • Macedonia Północna
  • Maroko
  • Mołdawia
  • Rosja
  • Czarnogóra
  • Tunezja
  • Turcja
  • Ukraina

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zielona karta. [w:] Encyklopedia ubezpieczeń [on-line]. Rzecznik Ubezpieczonych. [dostęp 2014-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-20)].
  2. Rafał Rodzeń, Zielona Karta - Ubezpieczenie OC na Zagraniczny Wyjazd [online] [dostęp 2017-08-11] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]