Ziemia halicka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb ziemi halickiej

Ziemia halicka – jednostka administracyjna Królestwa Polskiego, od inkorporacji przez Kazimierza Wielkiego (1349), województwo ruskie w okresie Rzeczypospolitej (1434 - 1772). Stolicą ziemi halickiej był Halicz. Sejmiki ziemskie odbywały się od roku 1564 w Haliczu, wcześniej w Sądowej Wiszni. System prawny miast w oparciu o prawo magdeburskie, prawo cywilne od XV oparte o statut wiślicki, prowincja sądowa małopolska.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Powiaty

Starosta halicki zwoływał popis całej szlachty ziemi halickiej pod Haliczem. Powiaty obierały 6 deputatów na Trybunał Koronny i Trybunał Skarbowy Radomski na sejmiku deputackim i gospodarczym.

Starostwa niegrodowe

Według lustracji królewskiej sporządzonej w roku 1677 znajdowało się w całej ziemi halickiej 38 miast i 565 wsi.

Miejscowości[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Aleksander Jabłonowski. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. W: Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. VII. Cz. II-a. Warszawa: drukarnia Piotra Laskanera i S-ki, 1903, s. 28-30.
  • Lustracja województwa ruskiego, podolskiego i bełskiego, 1564-1565 Warszawa, (I) 2001, ss. 289. ISBN 83-7181-193-4
  • Lustracje dóbr królewskich XVI-XVIII wieku. Lustracja województwa ruskiego 1661—1665. Część III ziemie halicka i chełmska. Polska Akademia Nauk - Instytut Historii. 1976
  • Lustracje województw ruskiego, podolskiego i bełskiego 1564 - 1565, wyd. K. Chłapowski, H. Żytkowicz, cz. 1, Warszawa - Łódź 1992.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]