Zenit Petersburg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Zienit Petersburg)
Zenit Petersburg
Зенит Санкт-Петербург
Ilustracja
Pełna nazwa

АО Футбольный Клуб «Зенит»

Przydomek

Петерцы (Pitercy)
Зенитчики (Zenitowcy)

Barwy

              
błękitno-biało-niebieskie

Data założenia

30 maja 1925

Liga

Priemjer-Liga

Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Petersburg

Adres

ul. Galernaja 5, 190000 Petersburg

Stadion

Gazprom Arena

Prezes

Aleksandr Miedwiediew

Trener

Siergiej Siemak

Asystent trenera

Aleksandr Aniukow
Igor Simutienkow
Anatolij Tymoszczuk
Aleksandr Nizelik
William Oliveira

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Zenit Petersburg (ros. «Зенит» Санкт-Петербург, wym. /zʲɪˈnʲit ˈsankt pʲɪtʲɪrˈburɡ/) – rosyjski klub piłkarski z Petersburga; siedmiokrotny mistrz Rosji.

Właścicielem klubu jest rosyjski gigant gazowy Gazprom.

Historia[edytuj | edytuj kod]

  • 1925–1935 LMZ Leningrad; drużyna Leningradzkiego Zakładu Metalowego (ros. ЛМЗ; «Ленинградский металлический завод»)
  • 1936–1939 Staliniec Leningrad (ros. «Сталинец» Ленинград)
  • 1940–1991 Zenit Leningrad (ros. «Зенит» Ленинград)
  • 1991– Zenit Petersburg (ros. «Зенит» Санкт-Петербург)

Początki[edytuj | edytuj kod]

Powstanie klubu datowane jest na rok 1925, kiedy to utworzono klub piłki nożnej przy zakładach metalurgicznych w Leningradzie.

Poprzedni stadion klubu, Pietrowski.

Początkowo klub nosił nazwę Staliniec i należał do towarzystwa metalurgicznego, jednak w 1940 dołączył do federacji klubów związanych z przemysłem zbrojeniowym i zmienił nazwę na Zenit. Staliniec połączył się z innym klubem o nazwie Zenit, grającym w 2. lidze i przejął jego nazwę. Właścicielem drużyny były do 1990 Zakłady Optyczne Łomo (ЛОМО). Po przemianach w ZSRR utworzono w 1990 profesjonalny klub miejski. Swoje pierwsze trofeum Zenit wywalczył w 1944 roku, zdobywając wojenny Puchar ZSRR, pokonując CSKA Moskwa w finale. Klub zawsze cieszył się dużą popularnością w Leningradzie, jednak nie mógł przełożyć tego na pozycję w lidze. W 1967 roku Zenit zajął ostatnie miejsce w 1. lidze, jednak nie spadł z powodu decyzji władz o tym, że Leningrad musi mieć swojego przedstawiciela w ekstraklasie aż do 50. rocznicy rewolucji październikowej. Największe sukcesy święcił Zenit w latach 80. W 1980 zdobył brązowy medal mistrzostw Związku Radzieckiego, w 1984 dotarł do finału krajowego pucharu i zdobył mistrzostwo kraju. W 1985 zdobył Puchar Sezonu. Po spadku z ligi w pierwszym sezonie ligi rosyjskiej w 1992 Zenit powrócił do ekstraklasy w 1996 roku i występuje tam do dziś.

Nowa era[edytuj | edytuj kod]

Na przełomie wieków klub notował udane sezony. W 1999 roku zdobył Puchar Rosji, zaś w 2002 doszedł do finału. W lidze zajmował 3. miejsce w 2001 i 2. w 2003. W 2003 został także jedynym w historii zdobywcą Pucharu Ligi Rosyjskiej. W grudniu 2005 Zenit został przejęty przez gazową firmę Gazprom, która obiecała szybki rozwój klubu i wybudowanie nowego stadionu. Był to moment zwrotny we współczesnej historii klubu.

W czerwcu 2006 roku trenerem drużyny został Holender Dick Advocaat. Prowadzona przez niego drużyna w 2007 roku po raz pierwszy w historii zdobyła mistrzostwo Rosji.

Europejskie trofea[edytuj | edytuj kod]

14 maja 2008 Zenit zdobył po raz pierwszy w historii Puchar UEFA po pokonaniu Glasgow Rangers 2:0 w finałowym spotkaniu rozegranym na City of Manchester Stadium. Bramki dla Zenitu w tym spotkaniu strzelili Igor Denisow i Konstantin Zyrianow. Zenit na swojej drodze po puchar, wyeliminował też m.in. Bayer Leverkusen i Bayern Monachium. Nad tymi drugimi Zenit zanotował efektowne zwycięstwo (4:1), co nie umknęło uwadze ekspertów stawiających Petersburżan w roli faworytów finału rozgrywek.

Puchar UEFA 2007/08

Zenit Sankt Petersburg Rosja 2:0 Glasgow Rangers Szkocja City of Manchester Stadium, Manchester
Widzów: 43 878
Sędzia: Peter Fröjdfeldt Szwecja
Igor Dienisow Gol 72'
Konstantin Zyrianow Gol 90+4'
0:0
Raport


Wiaczesław MałafiejewAleksandr Aniukow, Ivica Križanac, Roman Szirokow, Radek ŠírlAnatolij Tymoszczuk(kapitan), Konstantin Zyrianow, Igor Dienisow-Wiktor Fajzulin, Andrey Arshavin, Fatih Tekke; Trener: Dick Advocaat Neil Alexander, Kirk Broadfoot, David Weir, Carlos Cuéllar, Saša PapacBrahim Hemdani, Barry Ferguson(kapitan), Kevin ThomsonSteven Whittaker, Steven Davis, Jean-Claude Darcheville, Trener: Walter Smith

29 sierpnia 2008, w spotkaniu rozgrywanym na Stadionie Ludwika II w Monako, Zenit zwyciężył 2:1 angielski Manchester United, zdobywając tym sposobem swoje drugie europejskie trofeum – Superpuchar Europy.

Superpuchar Europy 2008

Zenit Sankt Petersburg Rosja 2:1 Manchester United Anglia Stadion Ludwika II, Monako
Widzów: 18 064
Sędzia: Claus Bo Larsen Dania
Pogriebniak Gol 44'
Danny Gol 59'
1:0
Raport
Vidić Gol 73'


Wiaczesław MałafiejewAleksandr Aniukow, Ivica Križanac, Sébastien Puygrenier, Radek ŠírlAnatolij Tymoszczuk(kapitan), Konstantin Zyrianow, Igor Dienisow, DannyAlejandro Domínguez, Pawieł Pogriebniak; Trener: Dick Advocaat Edwin van der SarGary Neville(kapitan), Rio Ferdinand, Nemanja Vidić, Patrice EvraDarren Fletcher, Paul Scholes, Anderson, NaniWayne Rooney, Carlos Tévez; Trener: Alex Ferguson

Szukanie nowego[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2009 roku klub objął włoski trener Luciano Spalletti[1]. W 2012, po zdobyciu drugiego mistrzostwa kraju, dyrekcja klubu zdecydowała się na rekordowe zakupy. Za rekordową kwotę, 50 mln euro do Zenitu dołączył Brazylijczyk Hulk oraz Belgijski pomocnik Axel Witsel[2]. Wzmocnienia te, nie przełożyły się na poprawę wyników gry zespołu, co doprowadziło do zwolnienia w styczniu 2014 roku Luciano Spallettiego z funkcji pierwszego trenera. Na jego następcę, w marcu 2014 r. został Portugalczyk Andre Villas Boas, poprzedni trener min: FC Porto, Chelsea i Tottenham Hotspur[3]. Portugalczyk miał zmienić filozofię gry zespołu i odzyskać tytuł mistrza kraju.

Dick Advocaat, trener drużyny w latach 2006–2009. Zdobywca pierwszego w historii klubu mistrzostwa kraju oraz Pucharu UEFA.

Zadanie udało się osiągnąć w maju 2015. Drużyna sięgnęła po piąty tytuł Mistrza Rosji, w 90 rocznice swojego istnienia. Do mistrzostwa Zenit dołożył Puchar Rosji, pokonując w finale Lokomotiw Moskwa po rzutach karnych. Świetne wyniki na rodzimym podwórku, nie przełożyły się na sukces w Lidze Europejskiej, z której w ćwierćfinale wyeliminowała ich hiszpańska Sevilla.

Przed rozpoczęciem sezonu 2015/16 Villas Boas poinformował, że po zakończeniu tego sezonu opuści rosyjski zespół. Rywalizację w Lidze Mistrzów ekipa z Petersburga zaczęła od fazy grupowej, gdzie osiągnęli najlepszy wynik w historii swoich startów w tych rozgrywkach. Wygrali 5 z 6 meczów i z pierwszego miejsca awansowali do 1/8 finału Ligi Mistrzów[4], gdzie zostali wyeliminowani przez portugalską Benficę. Krajowe rozgrywki Zenit zakończył na 3. miejscu za CSKA Moskwa i FK Rostów, co poskutkowało brakiem kwalifikacji do przyszłorocznych rozgrywek Ligi Mistrzów.

Zgodnie z zapowiedziami po sezonie z zespołem rozstał się Andre Villas Boas, a jego następcą ogłoszono byłego trenera Szachtara DonieckMirceę Lucescu[5]. Już na początku pracy rumuński szkoleniowiec wywalczył swoje pierwsze trofeum. W lipcu 2016 roku w meczu o Superpuchar Rosji Zenit pokonał CSKA 1:0. W Lidze Europy, jesienią, wszystko przebiegało zgodnie z planem, Zenit wygrał rywalizację w swojej grupie. W październiku 2016 zespół został wyeliminowany z rozgrywek Pucharu Rosji po porażce 0:4 w meczu przeciwko Anży Machaczkała. Wiosna natomiast była serią rozczarowań dla rosyjskiej ekipy, bowiem w 1/16 finału Ligi Europy zostali wyeliminowani przez RSC Anderlecht, dodatkowo sezon ligowy ukończyli na 3. miejscu, co oznaczało, że po raz drugi z rzędu nie zagrają w rozgrywkach Ligi Mistrzów. Trener Lucescu został zwolniony[6], a jego następcą ogłoszono Włocha Roberto Manciniego[7].

Ligowe pozycje[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]

W swojej historii Zenit wystąpił w 158 meczach europejskich pucharów (80 zwycięstw, 28 remisów, 46 porażek, różnica bramek 253:180; stan przed rozpoczęciem sezonu 2017/18)

FIFA Zdobyte trofea w rozgrywkach międzynarodowych (stan na: 21-07-2017)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Liga Mistrzów
(Puchar Europy)
zdobywca
finalista
1/8 finału 3 2011/12, 2013/14, 2015/16

Liga Europy
(Puchar UEFA)
zdobywca 1 2007/08
finalista
1/4 finału 2 2005/06, 2014/15

Puchar Zdobywców
zdobywca
finalista

Superpuchar UEFA
zdobywca 1 2008
finalista

Puchar Intertoto
zdobywca
finalista 1 2000

Krajowe[edytuj | edytuj kod]

Rosja
Rosja Zdobyte trofea w rozgrywkach Rosji (stan na: 09-07-2022)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Mistrzostwo
I miejsce 8 2007, 2010, 2012, 2015, 2019, 2020, 2021, 2022
II miejsce 3 2003, 2013, 2014
III miejsce 4 2001, 2009, 2016, 2017

Puchar
zdobywca 4 1999, 2010, 2016, 2020
finalista 1 2002

Superpuchar
zdobywca 7 2008, 2011, 2015, 2016, 2020, 2021, 2022
finalista 3 2012, 2013, 2019

Puchar Ligi
zdobywca 1 2003
finalista

II liga
I miejsce
II miejsce
III miejsce 1 1995
ZSRR
Zdobyte trofea w rozgrywkach Związku Radzieckiego (stan na: 1991 r.)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Mistrzostwo
I miejsce 1 1984
II miejsce
III miejsce 1 1980

Puchar
zdobywca 1 1944
finalista 2 1939, 1984

Superpuchar
zdobywca 1 1985
finalista

Puchar Ligi
zdobywca
finalista 1 1986

II liga
I miejsce
II miejsce
III miejsce 1 1936 (w)

Obecny skład[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Zenitu Petersburg.

Aktualny na 25 lutego 2023

Nr Poz. Piłkarz
1 BR Rosja Stanisław Kriciuk
2 OB Rosja Dmitrij Czistiakow
3 OB Brazylia Douglas Santos
4 OB Rosja Danił Krugowoj
5 PO Kolumbia Wílmar Barrios
7 PO Rosja Zielimchan Bakajew
8 PO Brazylia Wendel
10 NA Rosja Malcom
11 NA Rosja Claudinho
14 PO Rosja Daler Kuziajew
15 OB Rosja Wiaczesław Karawajew
17 PO Rosja Andriej Mostowoj
Nr Poz. Piłkarz
19 PO Rosja Aleksiej Sutormin
21 PO Rosja Aleksandr Jerochin
23 OB Rosja Arsien Adamow
28 OB Kazachstan Nuraly Alip
30 NA Kolumbia Mateo Cassierra
31 PO Brazylia Gustavo Mantuan (wypożyczony z Corinthians)
33 NA Rosja Iwan Siergiejew
41 BR Rosja Michaił Kierżakow
55 OB Brazylia Rodrigão
71 BR Rosja Daniił Odojewski
77 OB Brazylia Robert Renan

Piłkarze na wypożyczeniu[edytuj | edytuj kod]

Nr Poz. Piłkarz
BR Rosja Nikita Goylo (w FK Niżny Nowogród do 30 czerwca 2023)
BR Rosja Nikolay Rybikov (w FC Veles Moscow do 30 czerwca 2023)
PO Rosja Yaroslav Mikhaylov (w FK Niżny Nowogród do 30 czerwca 2023)
Nr Poz. Piłkarz
PO Rosja Kirill Stolbov (w Jeniseju Krasnojarsku do 30 czerwca 2023)
NA Rosja Daniil Shamkin (w KAMAZ Nabierieżnyje Czełny do 30 czerwca 2023)

Stadion[edytuj | edytuj kod]

Nowy stadion Zenitu Kriestowskij

W kwietniu 2017 Zenit przeniósł się na nowo wybudowany stadion Kriestowskij, projektu Kisho Kurokawy. Arena budowana była przez jedenaście lat od 2006 do 2017 roku[8]. W trakcie budowy kilkukrotnie zmieniano plany projektów, co wydatnie przełożyło się na wydłużenie czasu i podniesie kosztów budowy z planowanych 6,7 mld rubli na 42,7 mld.

Arena powstałą w miejscu byłego stadionu im. Kirowa. Pojemność stadionu wynosi 62 315, choć może zostać zwiększona na czas spotkań hokejowych. Znakiem rozpoznawczym jest rozsuwany dach i wysuwane na zewnątrz boisko. Na stadionie rozgrywane były cztery mecze Pucharu Konfederacji 2017 (w tym finał) oraz siedem spotkań Mistrzostw Świata 2018[9].

Trenerzy[edytuj | edytuj kod]

Siergiej Siemak, obecny trener klubu
 Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy Zenitu Petersburg.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marcin Borzęcki: Luciano Spalletti trenerem Zenitu!. sport1.pl, 11 grudnia 2009. [dostęp 2010-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 marca 2014)]. (pol.).
  2. Zenit sign Hulk & Witsel for £64m, „BBC Sport” [dostęp 2021-02-19] (ang.).
  3. Andre Villas-Boas agrees deal to manage Zenit St Petersburg. BBC Sport, 2014-03-18. [dostęp 2014-03-18]. (ang.).
  4. FootballDatabase.com, UEFA Champions League 2015/16, Results and Standings – FootballDatabase, footballdatabase.com [dostęp 2021-02-19] (ang.).
  5. Mircea Lucescu nowym trenerem Zenitu Sankt Petersburg. wp.pl, 2016-05-24. [dostęp 2017-07-21].
  6. Zenit Sankt Petersburg rozstał się z Lucescu. Polsat Sport, 2017-05-28.
  7. Mancini trenerem w Zenicie St. Petersburg. Polsat Sport, 2017-06-01.
  8. Stadion Sankt Petersburg (Krestovskiy, Zenit Arena) – Stadiony.net, stadiony.net [dostęp 2021-02-20].
  9. FIFA World Cup 2018 Stadiums – Russia – The Stadium Guide [dostęp 2021-02-20] (niderl.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]