Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2002

XIX Zimowe Igrzyska Olimpijskie

IO 1998	IO 2006
Stolica igrzysk	Salt Lake City Stany Zjednoczone
Liczba ekip	77
Liczba sportowców	2399 (1513 mężczyzn i 886 kobiet)
Liczba konkurencji	78 w 9 dyscyplinach
Otwarcie	8 lutego 2002
Oficjalne otwarcie	Prezydent USA George W. Bush
Zamknięcie	24 lutego 2002
Przysięga olimpijska	Jim Shea jr.
Znicz olimpijski	Hokejowa reprezentacja USA, która w 1980 r. dokonała Cudu na lodzie, na czele z Mikiem Eruzionem
Stadion	Rice-Eccles Stadium

XIX Zimowe Igrzyska Olimpijskie odbyły się w amerykańskiej miejscowości Salt Lake City od 8 do 24 lutego 2002. Startowało 2527 zawodników z 78 krajów. Na zimowych igrzyskach zadebiutowali przedstawiciele 5 państw: Kamerunu, Hongkongu, Nepalu, Tadżykistanu i Tajlandii. Igrzyska otworzył prezydent USA George W. Bush.

Wybór gospodarza

Do organizacji zimowych igrzysk olimpijskich w 2002 roku kandydowało cztery miasta: Québec, Sion, Östersund oraz Salt Lake City. W czerwcu 1995 roku w Budapeszcie, Międzynarodowy Komitet Olimpijski wybrał z tego grona miasto organizatora igrzysk.

Miasta starające się o organizację XIX Zimowych Igrzyskach Olimpijskich

Wyniki głosowania na gospodarza Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2002
Miasto	Państwo	Runda 1
Salt Lake City	Stany Zjednoczone	54
Östersund	Szwecja	14
Sion	Szwajcaria	14
Québec	Kanada	7

Ostatecznie gospodarza wyłoniono 16 czerwca 1995 roku, podczas 104. sesji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego w Budapeszcie. Już w pierwszej turze głosowania, z liczbą 54 głosów, zwyciężyło amerykańskie Salt Lake City.

Dyscypliny olimpijskie

• biathlon (debiut biegu pościgowego)
• bobsleje (debiut kobiecych dwójek)
• curling
• hokej na lodzie
• łyżwiarstwo
  • łyżwiarstwo szybkie
    • łyżwiarstwo szybkie
    • short track (debiut 1500 m)
  • łyżwiarstwo figurowe
  • łyżwiarstwo synchroniczne (sport pokazowy)
• narciarstwo
  • narciarstwo klasyczne
    • biegi narciarskie (debiut sprintu, zmiana techniki na klasyczną w biegu na 30 km kobiet, zmiana na styl dowolny w biegu na 15 km kobiet, 15 km klas. zastępuje 10 km dow. u mężczyzn, 10 km klas. zastępuje 5 km klas. u kobiet)
    • skoki narciarskie
    • kombinacja norweska (debiut sprintu)
  • narciarstwo alpejskie
  • narciarstwo dowolne
  • snowboarding (slalom równoległy zastępuje slalom gigant)
• saneczkarstwo
  • saneczkarstwo
  • skeleton (sport powracający do programu IO po 54 latach)
• snowshoeing (sport pokazowy)

Państwa uczestniczące

Państwa uczestniczące

Andora Argentyna Armenia Australia Austria Azerbejdżan Belgia Bermudy Białoruś Bośnia i Hercegowina Brazylia Bułgaria Chile Chiny Chińskie Tajpej Chorwacja Cypr Czechy Dania Estonia

Fidżi Finlandia Francja Grecja Gruzja Hiszpania Holandia Hongkong Indie Iran Irlandia Islandia Izrael Jamajka Japonia Jugosławia Kamerun Kanada Kazachstan Kenia

Kirgistan Korea Południowa Kostaryka Liban Liechtenstein Litwa Łotwa Macedonia Północna Meksyk Mołdawia Monako Mongolia Nepal Niemcy Norwegia Nowa Zelandia Polska Portoryko Południowa Afryka Rumunia

Rosja San Marino Słowacja Słowenia Stany Zjednoczone Szwajcaria Szwecja Tadżykistan Tajlandia Trynidad i Tobago Turcja Ukraina Uzbekistan Wenezuela Węgry Wielka Brytania Włochy Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych

Wyniki

biathlon biegi narciarskie bobsleje curling hokej na lodzie kombinacja norweska łyżwiarstwo figurowe łyżwiarstwo szybkie

narciarstwo alpejskie narciarstwo dowolne skoki narciarskie saneczkarstwo short track snowboarding skeleton

Dyscypliny pokazowe

• łyżwiarstwo synchroniczne
• snowshoeing
• pokazy psich zaprzęgów

Hasło

Rozpal w sobie ogień (ang. Light The Fire Within).

Skandale

Podczas Igrzysk Olimpijskich w Salt Lake City ujawniono dwa poważne skandale, pierwszy z nich dotyczył Hiszpana urodzonego w Niemczech Johanna Mühlegga, któremu udowodniono stosowanie dopingu farmakologicznego, ale odebrano mu tylko jeden złoty medal. Drugi skandal dotyczył sędziego, który oszukiwał w konkurencjach łyżwiarstwa figurowego.

Konkurencje

Biathlon

Głównym sportowcem tych igrzysk był norweski mistrz biathlonu Ole Einar Bjørndalen, który zdobył cztery złote medale

Kombinacja norweska

Kombinację zdominował Fin Samppa Lajunen, który zdobył 3 złote medale.

Narciarstwo alpejskie

Chorwatka Janica Kostelić wygrała wszystkie konkurencje w kombinacji, slalomie i w gigancie i była druga w super gigancie. Norweski narciarz Kjetil André Aamodt zdobył 2 złote, 2 srebrne i 2 brązowe medale w kombinacji i super gigancie.

Hokej

W konkurencjach hokejowych nowością było wprowadzenie hokeju kobiet. Wszystkie rywalizacje wygrała drużyna Kanady, zdobywając dwa złote medale.

Skoki narciarskie

Oba konkursy indywidualne wygrał Szwajcar Simon Ammann. Adam Małysz zdobył jeden srebrny i jeden brązowy medal.

Polacy na ZIO

Największym sukcesem Polaków były dwa medale Adama Małysza. Czwarte miejsce zdobyła jeszcze Jagna Marczułajtis w slalomie równoległym snowboardzistek. Był to najlepszy występ Polaków na zimowych igrzyskach między latami 1972, a 2010.

medal srebrny

• Adam Małysz – skoki narciarskie – skocznia K-120

medal brązowy

• Adam Małysz – skoki narciarskie – skocznia K-90

Klasyfikacja medalowa

Klasyfikacja medalowa
Lp.	Państwo	złoto	srebro	brąz	razem
1	Norwegia	13	5	7	25
2	Niemcy	12	16	8	36
3	Stany Zjednoczone	10	13	11	34
4	Kanada	7	3	7	17
5	Rosja	5	4	4	13
6	Francja	4	5	2	11
7	Włochy	4	4	5	13
8	Finlandia	4	2	1	7
9	Holandia	3	5	0	8
10	Austria	3	4	10	17

Zapalenie znicza olimpijskiego podczas otwarcia ZIO w Salt Lake City