Zjazd głogowski
Zjazd głogowski – spotkanie króla Czech Jerzego z Podiebradów i króla Polski Kazimierza IV Jagiellończyka w dniach 17–30 maja[1] lub 18–29 maja 1462 r.[2]
Kazimierz Jagiellończyk przybył do Głogowa w pięciotysięcznym orszaku, zaś Jerzy z Podiebradów wraz z dwoma tysiącami ludzi[2], w tym z Janem II żagańskim[3]. Władcy Czech towarzyszyli m.in. dwaj synowie, biskup wrocławski Jodok oraz część książąt śląskich[4]. Jerzy jako suweren Henryka IX głogowskiego i właściciel połowy Głogowa[2] zamieszkał na czas zjazdu w miejskim ratuszu[5], a Kazimierz otrzymał na kwatery pomieszczenia zamku[6], w których czeski monarcha na znak szacunku ustąpił mu miejsca[5].
Negocjacje, prowadzone przez delegacje składające się z 24 dostojników, zakończono 27 maja 1462 r. podpisaniem umowy złożonej z 24 artykułów[2]. W porozumieniu zawarto postanowienia dotyczące sojuszu antytureckiego[1] o charakterze obronnym[3], deklaracji przyjaźni, zobowiązań do zapewnienia pokoju i bezpieczeństwa na drogach, zakazu bicia fałszywych monet[2] i uregulowano stosunki handlowe[3]. Król Czech zobowiązał się również nie rościć sobie pretensji do zajętych przez Polskę terenów Śląska (m.in. Oświęcim, Zator, Żywiec[5], Siewierz[7] i Mazowsza[3]), zaś Kazimierz Jagiellończyk zobowiązał się nie upominać się o dalszą część posagu swojej żony Elżbiety[5].
W wynegocjowanym traktacie ustalono również, że pretensje Henryka IX głogowskiego do ziem dzierżawionych przez Kazimierza Jagiellończyka i jego poddanych oraz skargi na nich zostaną rozstrzygnięte na zjeździe delegatów obu stron w grudniu 1462 r. w Babimoście oraz w styczniu 1463 r. w Paradyżu. Ustalono również termin następnej tury rozmów, do której miało dojść 6 stycznia 1463 r. w Będzinie i zdecydowano, że ewentualne kolejne spotkanie obu monarchów odbędzie się w jednym z polskich miast[2].
Na zjeździe obecni byli także posłowie księcia bawarskiego Ludwika, oferując sojusz przeciw krzyżakom w zamian za pomoc wojskową przeciw Brandenburgii[5]. 14 czerwca 1462 r. w Poznaniu[1] zawarto natomiast traktat z księciem austriackim Albrechtem VI Szczodrym[8]. Na zjeździe nie pojawili się przedstawiciele zakonu krzyżackiego, toteż nie doszedł do skutku arbitraż Jerzego między Polską i krzyżakami[3].
Podczas rozmów Jerzy z Podiebradów zobowiązał się ustnie przedstawić kandydaturę Władysława Jagiellończyka jako swojego następcy[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c głogowski zjazd, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-06-03].
- ↑ a b c d e f g Zjazd głogowski w 1462 roku [online], Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej [dostęp 2020-06-03].
- ↑ a b c d e Barbara Techmańska. Jan II żagański – sojusznik króla husyty. „Studia śląskie”. LX, s. 63, 2001. [dostęp 2020-06-11].
- ↑ Kazimierz Bartkiewicz, Dzieje Ziemi Kłodzkiej w wiekach średnich, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1977, s. 161 [dostęp 2020-06-03] (pol.).
- ↑ a b c d e Bernard Wapowski, Dzieje Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego od roku 1380 do 1535, t. 3, Wilno: Nakł. i czcionkami T. Glücksberga, 1848, s. 443-445 [dostęp 2020-06-03] (pol.).
- ↑ Zamek Książąt Głogowskich | Europejski Szlak Zamków i Pałaców [online], szlakzamkowipalacow.eu [dostęp 2020-06-03].
- ↑ Studia historyczne, Polska Akademia Nauk, Oddział w Krakowie, Komisja Nauk Historycznych, 1987, s. 24 [dostęp 2020-06-03] (pol.).
- ↑ Maksymilian Grzegorz, Analiza dyplomatyczno-sfragistyczna dokumentów traktatu toruńskiego 1466 r, Toruń: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 26 [dostęp 2020-06-03] (pol.).