Zjazd w Łubnicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zjazd książąt śląskich w Łubnicach – układ w Łubnicach zawarty 12 czerwca 1397 r.

Na zjeździe w Łubnicach 12 czerwca 1397 r. Związek Śląski skupiający 13 śląskich książąt, dwóch biskupów i jednego margrabiego morawskiego, który powstał z inicjatywy mieszczaństwa, śląskich książąt i szlachty w trosce o zapewnienie pokoju na terenie całego Śląska, należącego wówczas do coraz mniej stabilnego Królestwa Czech, zawarł układ z królem Polski Władysławem Jagiełłą o współpracy przy zwalczaniu przygranicznego rozbójnictwa. Władysław Jagiełło spotkał się w łubnickim młynie z książętami śląskimi – bratankami Władysława Opolczyka. Na spotkaniu w młynie łubnickim król przekonał władców śląskich do zaniechania pomocy Opolczykowi oraz wyraził zgodę na przekazanie w zastaw ziemi lublinieckiej i oleskiej przez wojewodę krakowskiego dla cieszyńskiego księcia Przemysława I Noszaka.

W zjeździe brali udział między innymi: książę Ludwik I brzeski oraz książę cieszyński Przemysław I Noszak[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. J. Sperka, Stosunki polityczne Królestwa Polskiego z książętami cieszyńskimi w ostatniej dekadzie XIV w., „Pamiętnik Cieszyński”, t. 19, 2004, s. 10.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Piastowie, Stanisław Szczur (red.), Krzysztof Ożóg (red.), Tomasz Jurek, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1999, ISBN 83-08-02829-2, OCLC 830192463.
  • Z. Boras, Książęta piastowscy Śląska, Wydawnictwo Śląsk, Katowice 1978, ISBN 83-216-0248-7.
  • K. Jasiński, Rodowód Piastów śląskich, Wyd. Avalon, Kraków 2007, ISBN 8360448281.
  • K. Popiołek, Śląskie dzieje, Państw. Wyd. Naukowe, Warszawa–Kraków 1981, ISBN 83-01-02682-0.
  • S. Mikucki, Heraldyka Piastów śląskich do schyłku XIV wieku, Polska Akademia Umiejętności, Kraków 1935.