Zjednoczona Partia Socjalistyczna Wenezueli
_logo.svg){kind=logo}
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Skrót |
PSUV |
| Lider | |
| Data założenia |
24 marca 2007 |
| Adres siedziby | |
| Ideologia polityczna |
chavizm, socjalizm XXI wieku, lewica narodowa, nacjonalizm, lewicowy populizm |
| Poglądy gospodarcze | |
| Liczba członków |
5,7 miliona (2007) |
| Członkostwo międzynarodowe |
|
| Młodzieżówka | |
| Barwy | |
| Obecni posłowie |
219/277
|
| Strona internetowa | |
Zjednoczona Partia Socjalistyczna Wenezueli (hiszp. Partido Socialista Unido de Venezuela, PSUV) – wenezuelska lewicowo-narodowa partia polityczna, powstała w 2007 r. po zjednoczeniu kilkunastu partii popierających program prezydenta Hugo Cháveza, uczestniczących w rewolucji boliwariańskiej.
Koncepcja powołania jednej partii łączącej szereg organizacji wspierających rewolucję boliwariańską przedstawił po raz pierwszy Hugo Chávez w czasie kampanii wyborczej przed wyborami prezydenckimi w 2006 r. Partido Socjalista Unido de Venezuela ukonstytuowała się 2 marca 2007, dzięki połączeniu następujących organizacji[1]:
- Ruch Piątej Republiki (MVR)
- Movimiento Electoral del Pueblo (MEP)
- Movimiento Independiente Ganamos Todos (MDD)
- Unidad Popular Venezolana (UPV)
- Clase Media Revolucionaria (CMR)
- Tupamaro
- Liga Socialista (LS)
- Fusionarse Movimiento por la Democracia Directa (MDD)
- Unión
- Movimiento Cívico Militante (MCM)
- Independientes Por La Communidad Nacional (IPCN).
Największą z wymienionych organizacji przed połączeniem była MVR; część pozostałych w istocie należy traktować jako partie kanapowe bez szerszego poparcia[1]. Trzy partie zaproszone do wejścia w skład PSUV (Podemos, Komunistyczna Partia Wenezueli oraz Ojczyzna dla Wszystkich) odmówiły akcesu, deklarując przy tym chęć dalszego wspierania polityki rządu Chaveza[1].
W wyborach parlamentarnych w Wenezueli w 2010 r. partia odniosła zwycięstwo – zdobyła 48,20% głosów i 98 mandatów w parlamencie[2]. Po klęsce wyborczej w wyborach do parlamentu z roku 2015 utraciła władzę na rzecz opozycji skupionej w Koalicji Jedności Demokratycznej[3][4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c M. F. Gawrycki, Wenezuela i rewolucja (boliwiariańska) w Ameryce Łacińskiej, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2008, ISBN 978-83-7611-040-0, s. 55.
- ↑ Venezuela’s opposition hails election gains.
- ↑ Chávez aims to retain control of legislature.. Koniec ery chavizmu. Po 16 latach w Wenezueli zwycięża opozycja, 7 grudnia 2015. (pol.).
- ↑ Artur Bartkiewicz: Wenezuela: Socjaliści przegrali wybory. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. Agora SA, 2015-12-07. [dostęp 2015-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)]. (pol.).