Zofia Kraczkiewiczówna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zofia Kraczkiewiczówna
Data i miejsce urodzenia

13 maja 1902
Bystrzyk

Data i miejsce śmierci

11 grudnia 1943
Oświęcim

Zawód, zajęcie

nauczycielka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Zofia Kraczkiewiczówna ps. „Ksenia” („Xenia”) (ur. 13 maja 1902 w Bystrzyku na Kijowszczyźnie, zm. 11 grudnia 1943 w Oświęcimiu) – mgr filozofii, kierownik komórki łączności SZP–ZWZ–AK[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Zofia Kraczkiewiczówna była córką Kazimierza i Florentyny z domu Gasińska. Uczęszczała od 1918 do Polskiej Szkoły na Rylskim Zaułku w Kijowie. W 1922 zdała maturę w gimnazjum, im. Marii Konopnickiej w Warszawie[1]. W tym samym roku rozpoczęła studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego (z przerwami spowodowanymi koniecznością zarobkowania), a w 1935 uzyskała dyplom mgr filozofii w zakresie filologii francuskiej. Jako nauczycielka pracowała w prywatnym gimnazjum Malczewskiej. Czynnie uczestniczyła w obronie oblężonej stolicy we wrześniu 1939. Od jesieni 1939 w konspiracji, w której kierowała komórką łączności wewnętrznej Oddziału Organizacyjnego KG SZP-ZWZ-AK[1]. Została aresztowana w „kotle” w mieszkaniu Marii Liebich przy ul. Raczyńskiej, a następnie podczas badań w al. Szucha torturowana. Była zakuta w kajdany i trzymana w izolatce na Pawiaku, ale nic nie ujawniła. Wywieziona 5 października 1943 do Oświęcimia, gdzie zginęła (nr obozowy 64426)[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Michalska 1988 ↓, s. 210.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hanna Michalska: Słownik uczestniczek walki o niepodległość Polski 1939-1945; poległe i zmarłe w okresie okupacji niemieckiej. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, s. 210. ISBN 83-06-01195-3.