Zubrzyce
|
||
 Kościół pw. śś. Piotra i Pawła |
||
| Państwo |  Polska |
|
| Województwo | opolskie | |
| Powiat | głubczycki | |
| Gmina | Głubczyce | |
| Strefa numeracyjna | 77 | |
| Kod pocztowy | 48-145 | |
| Tablice rejestracyjne | OGL | |
| SIMC | 0494605 | |
|
Położenie na mapie województwa opolskiego
 Zubrzyce
|
||
|
Położenie na mapie Polski
Zubrzyce
|
||
 50°08′13″N 17°47′02″E/50,136944 17,783889 |
||
Zubrzyce (niem. Sauerwitz, cz. Zubřice) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Głubczyce, na Płaskowyżu Głubczyckim u podnóża południowo-wschodniej części Gór Opawskich.
W latach 1945-54 siedziba gminy Zubrzyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Spis treści
Położenie[edytuj]
Wioska znajduje się w Obszarze Chronionego Krajobrazu Rejon Mokre - Lewice.
Nazwa[edytuj]
Miejscowość została zanotowana w roku 1281 jako Sanvricz, w 1377 Subericz, Suberitz, Saberwitz, w latach 1443 oraz 1478 Zubrzicz, w 1490 Zubrziczsky, a w 1526 Zubritzky. Polska nazwa pochodzi od nazwiska rodowego Zubrzycki wywodzącego się od nazwy zwierzęcia - żubra.[1]
20 I 1945 r. żołnierze Wehrmachtu konwojujący kolumnę 150 jeńców sowieckich rozstrzelali co dziesiątego jeńca. Powodem egzekucji było samowolne zjedzenie przez jeńców mięsa, znalezionego podczas postoju[2].
Zabytki[edytuj]
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[3]:
- kościół par. pw. śś. Piotra i Pawła, z 1583 r., XVIII w. , 1896 r., wypisany z księgi rejestru)
- dom nr 44, z 1848 r., nie istnieje
- dom nr 110, z poł. XIX w., nie istnieje
- dom nr 157, z poł. XIX r.
Przypisy
- ↑ Stanisław Drzażdżyński, "Nazwy topograficzne. Słowiańskie nazwy miejscowości na Szląsku Pruskim. Powiat Głubczycki", "Wisła" tom XI 1897, str. 129.
- ↑ Rejestr miejsc i faktów zbrodni popełnionych przez okupanta hitlerowskiego na ziemiach polskich w latach 1939-1945. Województwo opolskie, Warszawa 1980, s. s. 56
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 29.11.2012]. s. 26.
|
|||||||||||||||||
