Zuzanna Rzymska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święta
Zuzanna Rzymska
dziewica
męczennica
Ilustracja
Miejsce urodzenia

Rzym

Data i miejsce śmierci

ok. 295?
Rzym

Czczona przez

Kościół katolicki,
Cerkiew prawosławną

Wspomnienie

11 sierpnia (kat.),
11/24 sierpnia (praw.)

Szczególne miejsca kultu

Kościół św. Zuzanny w Rzymie

Kościół św. Zuzanny w Rzymie

Święta Zuzanna Rzymska (cs. Мученица Сосанна; zm. ok. 295 roku w Rzymie) – rzekoma[1] męczennica chrześcijańska, święta Kościoła katolickiego i prawosławnego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Współcześnie istnieją przypuszczenia, że Zuzanna faktycznie nie istniała, a jej legenda została wymyślona, żeby uzasadnić miano kościoła noszącego jej imię[1][2].

Legenda[edytuj | edytuj kod]

Jej rodzina pochodziła z Dalmacji i była powiązana z cesarzem Dioklecjanem. Jej ojciec Gabinus (prezbiter) oraz jego brat Kajus, po nawróceniu na chrześcijaństwo, zostali wyświęceni na kapłanów, a w 283 roku Kajus został wybrany biskupem Rzymu (papieżem). Zuzanna również postanowiła poświęcić swe życie i dziewictwo Bogu.

W 293 roku celem zapewnienia sukcesji wyznaczonemu przez siebie następcy i zachowania władzy w kręgu rodzinnym, cesarz Dioklecjan ogłosił zaręczyny Zuzanny z młodym generałem Maksentiusem Galeriusem. Zuzanna odmówiła, dochowując wierności uprzednio podjętej decyzji oddania swego życia Chrystusowi. Decyzja ta wywołała zamieszanie w rodzinie Zuzanny. Część rodziny, która przyjęła chrześcijaństwo, pochwalała decyzję Zuzanny; część pogańska nalegała na przyjęcie propozycji cesarskiej. Wkrótce pojawiły się podejrzenia o wyznawanie przez Zuzannę i jej najbliższych nielegalnej wówczas w cesarstwie rzymskim wiary chrześcijańskiej. Poproszona przez konsula rzymskiego Macedoniusza o wykazanie lojalności względem cesarstwa w akcie oddania czci rzymskiemu Jowiszowi – również odmówiła. Pokrewieństwo z cesarzem uchroniło ją jednak przed natychmiastowym aresztowaniem. Dopiero bezpośredni rozkaz Dioklecjana, który dowiedział się o powodach odrzucenia jego propozycji przez Zuzannę, spowodował jej aresztowanie i śmierć męczeńską przez ścięcie. Podobny los spotkał jej ojca (zagłodzonego w więzieniu) oraz jego niechrześcijańskich braci i ich rodziny. Stryj Zuzanny – papież Kajus – uniknął śmierci, ukrywając się w katakumbach.

Kult[edytuj | edytuj kod]

W Rzymie znajduje się kościół tytularny pod wezwaniem św. Zuzanny, stojący w miejscu, gdzie miał stać jej dom rodzinny. W kościele tym znajdują się relikwie św. Zuzanny i jej ojca – św. Gabinusa.

Obowiązkowe wspomnienie św. Zuzanny w Kościele katolickim, przypadające 11 sierpnia, zawarte jest w Mszale z 1962 roku używanym przez niektóre katolickie zgromadzenia tradycyjne. W tychże zgromadzeniach tego dnia obowiązuje czerwony kolor szat liturgicznych. Niemniej z racji wątpliwości co do historyczności Zuzanny Watykan usunął jej imię z kalendarza liturgicznego[1].

Cerkiew prawosławna wspomina męczennicę 11/24 sierpnia[a], tj. 24 sierpnia według kalendarza gregoriańskiego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Mateusz Witczak, Święci, którzy… zostali usunięci z kalendarza liturgicznego, TwojaHistoria, 1 listopada 2019 [dostęp 2022-02-01].
  2. Deon.pl ↓.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]