Związek Ludu Polskiego (1872–1877)
Związek Ludu Polskiego w celu Odzyskania Politycznej i Narodowej Niepodległości Ojczyzny – polska organizacja rewolucyjno-niepodległościowa, założona w stulecie pierwszego rozbioru Polski 5 sierpnia 1872 r. w Londynie z inspiracji I Międzynarodówki[1]. W skład organizacji weszli płk Ludwik Oborski, Jan Kryński, Walery Wróblewski, Teofil Dąbrowski i J. Rozwadowski[1]. W styczniu 1875 r. ZLP zorganizował wiec z udziałem m.in. Karola Marksa, Fryderyka Engelsa i Piotra Ławrowa. Związek Ludu Polskiego zaprzestał swej działalności w 1877 r.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Aleksander Kochański, Okres do XI 1918, [w:] Elżbieta Brodzianka (red.), 100 lat polskiego ruchu robotniczego. Kronika wydarzeń., Warszawa: Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza „Prasa-Książka-Ruch”, Książka i Wiedza, 1978, s. 20.
Literatura[edytuj | edytuj kod]
Józef Buszko, Narodziny ruchu socjalistycznego na ziemiach polskich. Wydawnictwo Literackie, Kraków 1967, s. 31-32