Związek Spółek Zarobkowych i Gospodarczych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Bank Związku Spółek Zarobkowych S.A.
Data założenia

1871

Data likwidacji

1950

Państwo

 Polska

Siedziba

Poznań

Adres

pl. Wolności 15

Prezes

Wacław Staniszewski

Rodzaj banku

bank operacyjno-handlowy

Kapitał własny

20 mln zł

Związek Spółek Zarobkowych i Gospodarczych w Poznaniu – najstarsza centrala polskich spółek kredytowych w Wielkopolsce, powstała w 1871 jako Związek Spółek Polskich. Związek miał za zadanie popieranie istniejących spółek, zakładanie nowych oraz pomoc w wymianie finansowej.

Patroni Związku: (księża): Augustyn Szamarzewski (do 1891), Piotr Wawrzyniak (do 1910), Stanisław Adamski (do 1926). Związek istniał do 1939.

Organem finansowym związku był Bank Związku Spółek Zarobkowych SA w Poznaniu, założony w 1885 przez Związek Spółdzielni Zarobkowych zrzeszający polskie spółdzielnie kredytowe zaboru pruskiego; udzielał pożyczek, wspierał rozwój rolnictwa, a także przemysłu, na pocz. XX w. objął operacjami pozostałe zabory; po 1918 wykupywał przedsiębiorstwa niemieckie. W latach 1918–1939 należał obok Banku Handlowego w Warszawie SA do największych banków prywatnych na ziemiach polskich; zlikwidowany w 1950.

W latach 1918-1939 bank prowadził oddziały w Gdańsku przy Holzmarkt 18 (ob. Targ Drzewny) oraz w Toruniu przy ul. Szerokiej 14[1].

Siedziba[edytuj | edytuj kod]

W latach 1897-1899 bank wybudował budynek w al. Marcinkowskiego 26. W 1920 przeniósł się na pl. Wolności 15.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Michał Czajka, Marcin Kamler, Witold Sienkiewicz: Leksykon Historii Polski, Wiedza Powszechna Warszawa 1995, 1263 s., ISBN 83-214-1042-1
  • Piotr Czerwiński: Vademecum Historia – cz. 1, Greg Kraków 1998, 359 s., ISBN 83-87139-15-7
  • Wojciech Morawski: Słownik Historyczny Bankowości Polskiej do 1939 roku, Muza SA Warszawa 1998, 208 s., ISBN 83-7079-947-7