Zwierzęta w islamie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Informacje dotyczące podejścia do zwierząt w islamie odnaleźć można Koranie oraz hadisach, a także w opowieściach o świętych muzułmańskich (zwłaszcza sufickich). Współcześni uczeni islamscy czasami także poruszają temat zwierząt.

Koran[edytuj | edytuj kod]

Koran zakazuje muzułmaninowi spożywania wieprzowiny, krwi, padliny, jak również mięsa zwierząt zabitych z okrucieństwem – ubodzeniem, upadkiem, uderzeniem – a także rozszarpanych przez dzikie zwierzęta.

Zakazane wam jest: padlina, krew i mięso świni; to, co zostało poświęcone na ofiarę w imię czegoś innego niż Boga; zwierzę zaduszone, zabite od uderzenia, zabite na skutek upadku, zabite na skutek pobodzenia i to, które pożerał dziki zwierz – chyba że zdołaliście je zabić według rytuału – i to, co zostało ofiarowane na kamieniach. I nie wolno wam się dzielić, wróżąc za pomocą strzał, bo to jest bezbożnością. Dzisiaj ci, którzy nie wierzą, są zrozpaczeni z powodu waszej religii. Nie obawiajcie się ich, lecz obawiajcie się Mnie! Dzisiaj udoskonaliłem dla was waszą religię i obdarzyłem was w pełni Moją dobrocią; wybrałem dla was islam jako religię. Kto jednak będzie zmuszony w czasie głodu, nie będąc skłonnym dobrowolnie do grzechu... – zaprawdę, Bóg jest przebaczający, litościwy!

Koran 5:3

Dwie aje poruszają temat zwierząt – 24:41 i 6:38. Twierdzą, że wszystkie zwierzęta czczą Allaha, zostaną przez niego zgromadzone pod koniec świata oraz że tworzą społeczeństwa podobne do ludzkich.

Czy ty nie widziałeś, iż Boga wysławiają ci, co są w niebiosach i na ziemi, i ptaki z rozpostartymi skrzydłami? Każdy wie, jak się modlić i jak wysławiać Boga. Bóg wie dobrze, co oni czynią.

(Koran 24:41)

I nie ma zwierząt na ziemi ani ptaków latających na skrzydłach, które by nie tworzyły społeczności podobnych do waszych. Nie pominęliśmy w Księdze żadnej rzeczy! Potem zostaniecie zebrani do waszego Pana!

(Koran 6:38)

pszczoła jest „muzułmaninem” jeżeli przestrzega praw, które Allah wyznaczył dla pszczół – podobnie jak człowiek jest muzułmaninem przez przestrzeganie prawa szariatu, które jest sposobem postępowania wyznaczonym przez Boga dla istot ludzkich[1].

W Koranie zwierzęta pojawiają się także w nazwach niektórych sur. Nazwa sury drugiej – Al-Bakarah – znaczy „krowa”. Sura szesnasta nosi nazwę „An-Nahl”, co oznacza „pszczoły”. Arabska nazwa sury dwudziestej siódmej to „An-Naml”, co w języku polskim oznacza „mrówki”, zaś tytuł dwudziestej dziewiątej sury („Al-‘Ankabūt”) to „pająk”. Nazwą sto piątej sury jest słowo „Al-Fil” oznaczające „słonia”.

Hadisy zabraniają znęcania się nad zwierzętami i jedzenia mięsa zwierząt, które fizycznie lub psychicznie cierpiały podczas uboju.

Hadisy i Sunna[edytuj | edytuj kod]

Szesnastowieczna perska miniatura przedstawiająca Mahometa na koniu Buraku podczas miradżu

Psy[edytuj | edytuj kod]

Stosunek Mahometa do niemal wszystkich zwierząt był bardzo życzliwy, co było rzadkością wśród Arabów w VII wieku. Kiedy w czasie wyprawy wojennej Mahomet spotkał sukę ze szczeniętami, zakazał swoim wojownikom przeszkadzania im a nawet wysłał strażnika by dopilnować, że nakaz ten jest przestrzegany[2]. Mimo to Mahomet generalnie nie przepadał za psami – stwierdził nawet, że Allah odejmuje "karat dobrych uczynków" dziennie każdemu, kto trzyma psa bez potrzeby[3]. Inny hadis wspomina jednak o tym, że Mahomet powiedział kiedyś prostytutce, że wszystkie jej grzechy zostały jej darowane w nagrodę za napojenie spragnionego psa[4].

Nazwanie kogoś „psem” (arab. ‏كلب‎, kalbun) jest uznawane w świecie islamu za jedną z największych obelg[5]. Muzułmanie wierzą także, że aniołowie nie wchodzą do domu, w którym są psy albo rzeźby[6].

Psia ślina oraz inne wydzieliny uważane są za nieczystość (arab. نجس, nadżasah), z której należy się oczyścić (dokonać małej ablucji, wudu)[7].

Zwierzęta nazwane[edytuj | edytuj kod]

Ulubionym zwierzęciem Proroka był kot imieniem Muezza. Prorok powiedział kiedyś, że jeśli Muezza śpi w rękawie jego szaty, wolałby uciąć rękaw niż obudzić kota wstając na modlitwę[8]. W hadisach pojawia się również koń Burak, na którym Mahomet odbywa miradż – oraz wielbłądzica Kaswa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyclopedia of Science and Religion, Islam, s. 464
  2. Watt, Muhammad: Prophet and Statesman, Oxford University Press, 1961, [1]
  3. Zbiór hadisów al-Buchariego, 7:391
  4. Susan J. Armstrong, Richard G. Botzler, The Animal Ethics Reader, str.237, Routledge (UK) Press
  5. Mariusz Zawadzki: Trzy lata więzienia za dwa fruwające buty. Gazeta Wyborcza, 2009-03-13. [dostęp 2010-03-15]. (pol.).
  6. Abu Anas: Czy można trzymać w domu psy?. Planeta Islam. [dostęp 2010-03-15]. (pol.).
  7. Abu Anas: Psia nieczystość (nadżasah). Planeta Islam. [dostęp 2010-03-15]. (pol.).
  8. Minou Reeves, Muhammad in Europe, New York University (NYU) Press, p.52